Αγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι.
Χαίρεται.
Όποιος καταφύγει στα πραχτικά και τις αποφάσεις, της 7ης
οικουμενικής συνόδου, που ασχολήθηκε με το θέμα των εικόνων εκεί θα βρει ποια
είναι η σημασία και το νόημα των εικόνων.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία διατήρησε, ένα μεγάλο πνευματικό πλούτο.
Η τιμή των εικόνων, έχει μια πάρα πολύ σημαντική θέση, στην παράδοση των
ορθοδόξων και αυτό γιατί, η εικόνα δεν είναι μια απλή απεικόνιση, ούτε είναι
ένα απλό διακοσμητικό στοιχειό, ή μια ζωγραφική απεικόνιση της Αγίας Γραφής. Είναι ένα ισότιμο
Ευαγγελικό Μήνυμα, ένα σκεύος λατρείας που συμμετέχει στη λειτουργική ζωή. Ο
σημαντικός ρόλος της εικόνας φαίνεται φανερά στο πέρασμα της Ιστορίας, από την
εποχή της λατρείας των ειδώλων, με αποκορύφωμα την εικονομαχική περίοδο.
Στην εικόνα η Εκκλησία βλέπει ολόκληρη την έκφραση της
Ορθοδοξίας. Η αλήθεια της Πίστεως και της Ζωής της Εκκλησίας είναι αυτό που
ονομάζομαι Ορθοδοξία. Χωρίς την Ορθοδοξία, δεν υπάρχει αληθινή κοινωνία με τον
Θεό, συνεπώς ούτε και αληθινή Θεολογία. Χωρίς αληθινή ζωή και πίστη, δεν
υπάρχει σωστή επικοινωνία με τον πλησίον. Χωρίς την σωστή θεώρηση του Θεού, δεν
υπάρχει σωστή Θεώρηση της κτίσεως, δηλαδή της δημιουργίας. Ασέβεια προς το Θεό,
σημαίνει Ασέβεια προς τον άνθρωπο που
είναι η εικόνα του Θεού και ασέβεια προς τον φυσικό κόσμο.
Την πρώτη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής γιορτάζουμε την
νίκη της ορθής πίστης έναντι των αιρέσεων, η οποία εκφράζεται με τη σωστή και
ορθή αντίληψη για τις εικόνες. Στην εικονομαχία οι πατέρες, είδαν το σύνολο των
αιρέσεων ενωμένες σε μια αίρεση. Η εικονομαχία αμφισβητούσε και αμφισβητεί,
καταργούσε και καταργεί, τη σωτηρία του ανθρώπου. Από τη στιγμή, που η
εικονομαχία αρνείται, τη δυνατότητα περιγραφής της ανθρώπινης φύσης του
Χριστού, αρνείται και την ενανθρώπιση του και τις συνέπειες της για τον
άνθρωπο.
Όμως αν και εκδόθηκαν συνοδικά και θρίαμβοι. Η εικόνα Του
Θεού μάχεται και διώκεται, με τον ποιο βάναυσο τρόπο. Δυστυχώς η εικόνα Του
Θεού, ο ελάχιστος αδελφός του Κυρίου πεινά και κανείς δεν του δίνει φαγητό,
ρούχα και στέγη, είναι άρρωστος και κανείς δεν τον περιθάλπει. Η εικόνα του
Θεού ο άνθρωπος δηλαδή, εδώ και πάρα πολλά χρόνια κυλιέται μέσα στις λάσπες και
ξέπεσε από το ύψος των περιστάσεων, ο άνθρωπος αιώνες τώρα αρνήθηκε τον εαυτό
του, ότι είναι δηλαδή η εικόνα του Θεού και απομακρύνθηκε από το Θεό, με
αποτέλεσμα να επιτρέπεται να κάνει τα πάντα, να μην σέβεται τον εαυτό του και
τους συνανθρώπους του, και τη δημιουργία
του Θεού.
Συνεχώς ο σύγχρονος άνθρωπος, ξεχνά ότι είναι γη και σποδός,
ξεχνά ότι είναι ο διαχειριστής της κτίσεως, ότι του δόθηκε αυτό από το Θεό και
δημιουργό, να είναι δηλαδή ο διαχειριστής της δημιουργίας και αντί να κάνει μια
σωστή και καλή διαχείριση, ώστε να χαίρεται αυτόν τον τόπο να τον βελτιώνει
κατά τα σχέδια του παραδείσου, ώστε να ζει τον παράδεισο να έχει φίλους να
αγαπά και να αγαπιέται.
Αντί αυτού ο άνθρωπος βρίσκεται συνεχώς εγκλωβισμένος στο
εγώ του και τη ματαιοδοξία του. Βρίσκεται συνεχώς σε ένα φαύλο κύκλο, όπου η
κακή διαχείριση αφ ενός αλλά και η κατάχρηση της εμπιστοσύνης του Θεού δεν τον αφήνει να βγεί. Τον έχει
σκλαβώσει, δεν βρίσκει την ελευθερία του την ψυχική και τη σωματική και έχει
μετατρέψει αυτόν τον τόπο που φτιάχτηκε με προδιαγραφές του παράδεισου σε μια
οδυνηρή κόλαση, η όποια δεν έχει όρια ούτε σε αυτή την ζωή αλλά ούτε και στην
άλλη.
Αυτή η εικόνα του Θεού, χρειάζεται τούτη την ώρα περισσότερο
από κάθε άλλη φορά αναστήλωση, πρέπει να αναστυλωθεί και να έρθει στο μέρος που
είναι ταγμένη, δηλαδή να έρθει δίπλα στο Θεό και να γίνει ένα μαζί του.
Αγαπητοί μου, όλοι μας είμαστε μια εικόνα του Θεού. Με λίγα
και απλά λόγια κουβαλάμε το θεό μαζί μας και κανείς δεν έχει το δικαίωμα, να
προσβάλει το Θεό και να τον σέρνει στις λάσπες και στο βούρκο. Είναι καιρός για
Μετάνοια, για αλλαγή τρόπου σκέψης, για αλλαγή τρόπου ζωής, είναι καιρός για
μια επανάσταση συνειδήσεων, είναι καιρός για μετατροπή της κόλασης σε
παράδεισο. Έφτασε η ώρα για την
Αναστύλωση της Εικόνας Του Θεού.
Γόρτυνα 8/3/2014
Πατήρ Δημήτριος.
