Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014

«Εφ᾽ όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε»


της Φανής Αντωνίου


Ακούω τα νέα και δεν μπορώ να τα πιστέψω. Ο νους μου αδυνατεί να δεχτεί τις πληροφορίες που συλλαμβάνουν οι υποδοχείς της ακοής μου. Είναι δυνατόν να βλέπεις τον συνάνθρωπό σου να κινδυνεύει και να μην κάνεις τίποτα; Πόσο μάλλον αν αποδειχθούν αληθινά τα όσα λέγονται από τους μετανάστες του Φαρμακονησίου.

Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΩ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ

Αγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι.
Χαίρεται.
Στην αυριανή  Ευαγγελική περικοπή διαδραματίζεται, μια όμοια ιστορία με πολλές άλλες, δείγμα μεταστροφής και αλλαγής, τρόπου και στάσης ζωής, όπως αυτή της αμαρτωλής γυναίκας, του παραλύτου, του τυφλού κ.ά..

Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2014

Η ΛΕΠΡΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ.

Αγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι.
Χαίρεται.
Πολύ αποκαλυπτικό και εμπεριστατωμένο, το Ευαγγελικό ανάγνωσμα που θα ακούσουμε αύριο. Είναι το ανάγνωσμα εκείνο που περιγράφει τη θεραπεία των δέκα λεπρών, αλλά και την αχαριστία των ανθρώπων.

Πριν ξετυλίξω την σκέψη μου, να δούμε λίγο, τι είναι η λέπρα; 
Με τον όρο λέπρα, ή αλλιώς νόσος του Χάνσεν, εννοείται χρόνια λοιμώδης ασθένεια του ανθρώπου, που προκαλείται από τα μυκοβακτήρια Mycobacterium leprae και Mycobacterium lepromatosis. Αγγλικά η νόσος λέγεται Leprosy και ετυμολογικά η λέξη έχει Ελληνική προέλευση από το Λέπος=φλούδα, λέπι--> Λεπερός = ο έχων λέπια, φλούδες--> Λεπρός. H λέξη Λέπρα μεταφέρθηκε δια των λατινικών στα Αγγλικά και στις άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες.

Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2014

Ο ΑΓΊΟΣ ΑΝΤΏΝΙΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΧΩΡΗΤΙΚΗ ΖΩΗ



του π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ
Επίτιμου καθηγητού της Ιστορίας της Ανατολικής Εκκλησίας του Πανεπιστημίου του Harvard

Πηγή: Απόσπασμα από το βιβλίο: "Οι Βυζαντινοί Ασκητικοί και Πνευματικοί Πατέρες". (Μετάφραση Παναγιώτη Κ. Πάλλη. Εκδόσεις Πουρναρά. Θεσσαλονίκη 1992, σελ. 166-189).
(Τίτλος πρωτοτύπου: The Byzantine Ascetic and Spiritual Fathers. © BUCHERVERTRIEBSANSTALT. © 1992 Για την ελληνική γλώσσα Πουρναράς Παναγιώτης Καστριτσίου 12 Θεσσαλονίκη ISBN: 960-242-031-6).



Ο «Βίος τον Αντωνίου» (Vita Antonii) δεν είναι μόνο μια πλούσια πηγή για τη ζωή του Αγ. Αντωνίου, δεν είναι μόνο μια πλούσια πηγή για τις αρχές του μοναχισμού, αλλά είναι και η αρχαιότερη μοναστική βιογραφία που έχουμε. Κατά την παράδοση η συγγραφή της έχει αποδοθεί στον Αγ. Αθανάσιο. Αυτό είναι ένα αμφισβητούμενο θέμα. Εντούτοις, δεν υπάρχει ακόμα σοβαρός λόγος για να αποκλείσουμε το να έχει γράψει ο Άγ. Αθανάσιος ένα αρχικό σχετικό κείμενο, η ένα μέρος ενός αρχικού κειμένου, στο οποίο άλλοι αργότερα έχουν ίσως κάνει προσθήκες. Οπωσδήποτε, δεν έχει τόση σπουδαιότητα το ποιος έγραψε αυτό το βιβλίο, όσο το περιεχόμενο του. Ο Αγ. Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός έγραψε ότι ο «Βίος του Αντωνίου» μας δίνει την εικόνα, τη μορφή, το χαρακτήρα της πρώτης μοναστικής ζωής. Ο «Βίος» αποκαλύπτει ένα δυναμισμό στην πνευματική ζωή του μοναχισμού, μια μέθοδο που γεννά όλο και πιο βαθιά πνευματική ανάπτυξη η οποία τελικά καταλήγει στη μορφή μιας πνευματικής «πατρότητας».

Ο συγγραφέας γράφει ότι του ζήτησαν να «περιγράψει τον τρόπο ζωής του μακαρίου Αντωνίου». Αυτοί που του ζήτησαν αυτή την περιγραφή ήθελαν να μάθουν «αν αυτά που ειπώθηκαν γι’ αυτόν είναι αληθινά». Υπήρχε μια επιθυμία «να μιμηθούν» τον τρόπο ζωής του αγ. Αντωνίου και ο συγγραφέας συμφωνεί ότι «η ζωή του Αντωνίου είναι ένα επαρκές υπόδειγμα πειθαρχίας (discipline)» -πραγματικά η ελληνική λέξη που χρησιμοποιείται στο «Βίο» για την «πειθαρχία» είναι η λέξη «άσκησις».

Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2014

Κυριακή μετά τα Φώτα


Του Σεβ. Μητροπολίτη Ζιμπάμπουε και Αγκόλας Σεραφείμ


 Η  ευαγγελική περικοπή αυτής της Κυριακής αναφέρεται στην έναρξη του δημόσιου κηρύγματος του Ιησού Χριστού (Ματθαίου 4, 12 – 17). Το βασικό περιεχόμενο του κηρύγματος του Ιησού Χριστού αναφέρεται στην Βασιλεία των Ουρανών. Στην πραγματικότητα, η Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, που αρχίζουμε πάντοτε την Θεία Λειτουργία, είναι η κατάσταση εκείνη που αναφέρεται στην αιώνιο ζωή που θα ζήσουν όλοι οι άνθρωποι που ζουν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού στον κόσμο αυτόν, μετά την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού.

Σάββατο 11 Ιανουαρίου 2014

«Ο λαός ο καθήμενος εν σκότει είδε φως μέγα» (Ματθ. 4, 16)

του πατρός Γεωργίου Δορμπαράκη.

α. Η έναρξη της δημόσιας δράσης του Κυρίου, στην οποία αναφέρεται το ευαγγελικό ανάγνωσμα, συμβαδίζει με την αλλαγή του τόπου κατοικίας Του: ο Κύριος από τη Ναζαρέτ μεταβαίνει  πια στην παραθαλάσσια Καπερναούμ, η οποία, μολονότι «Γαλιλαία των εθνών», χώρα δηλαδή επηρεασμένη από τους ειδωλολάτρες, γίνεται κέντρο δράσεώς Του. Κι αυτή η έναρξη σήμαινε το τέλος της προετοιμασίας του ερχομού του Μεσσία, η οποία  σφραγίστηκε  από την παρουσία του μεγαλυτέρου των προφητών, του Ιωάννου του Προδρόμου. Όσο ζούσε και δρούσε ο Πρόδρομος, ο Κύριος βρισκόταν, θα λέγαμε, σε αναμονή. Ευθύς ως συλλαμβάνεται και φεύγει από τον κόσμο τούτο μαρτυρικά, ξεκινά τη δράση Του Εκείνος. Στην Καπερναούμ πια ο Ιησούς αρχίζει να κηρύσσει το κήρυγμα μετανοίας, ενόψει της ήδη στον κόσμο με τον Ίδιο ευρισκομένης Βασιλείας του Θεού, που σημαίνει ότι η Καπερναούμ και δι’ αυτής όλος ο κόσμος γίνεται δεκτική των φωτιστικών ακτίνων της παρουσίας Του: το φως του Θεού ανατέλλει σ’ έναν κόσμο βυθισμένο στο σκότος της αγνωσίας του Θεού και της αμαρτίας των ανθρώπων. «Ο λαός ο καθήμενος εν σκότει είδε φως μέγα».

Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014

ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΑΠΤΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΟΝ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Αγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι.
Χαίρεται.
Είναι γνωστό σε όλους ότι στα πρώτα Χριστιανικά χρόνια, η έρτη των Χριστουγέννων και των Θεοφανείων ήταν κοινή, δηλαδή εορταζόταν την ίδια ημέρα στις 6 Ιανουαρίου, σε αντικατάστασης μια ειδωλολατρικής εορτής της γεννήσεως του ηλίου, χωρίστηκε κατά τον 4ο αιώνα σε δύο: στη γέννηση του Χριστού, που μετατέθηκε στις 25 Δεκεμβρίου και στη Βάπτιση του Χριστού, που έμεινε στην παλιά ημερομηνία. Ο όρος, βέβαια, Θεοφάνεια εκφράζει την κοινή γιορτή, τη σάρκωση, επιφάνεια και φανέρωση του Χριστού, που είναι το αληθινό φως και ο νοητός ήλιος της δικαιοσύνης.

Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2014

ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

Αγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι.
Χαίρεται.
Να ευχηθώ χρόνια πολλά και καλό ευλογημένο καρποφόρο και ειρηνικό το νέο έτος.
Η αρχή της χαρμόσυνης και ευχάριστης αγγελίας, δηλαδή του ευαγγελίου μας, για την έλευση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και Θεού, υπήρξε ο Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής και Πρόδρομος και ο τελευταίος των προφητών.

Τετάρτη 1 Ιανουαρίου 2014

Ο Άγιος Βασίλειος ο Μέγας


Γεννήθηκε από Άγιους γονείς το 330 στη Νεοκαισάρεια του Πόντου. Ο πατέρας του, Άγιος Βασίλειος, ασκούσε το επάγγελμα του καθηγητή ρητορικής στη Νεοκαισάρεια και η μητέρα του Αγία Εμμέλεια ήταν απόγονος οικογένειας Ρωμαίων αξιωματούχων (ο πατέρας της είχε πεθάνει ως Χριστιανός μάρτυρας). Στην οικογένεια εκτός από το Βασίλειο υπήρχαν άλλα οκτώ ή εννέα παιδιά. Μεταξύ αυτών, ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης, ο Ναυκράτιος που έγινε ασκητής και θαυματουργός Άγιος, η Μακρίνα (Οσία Μακρίνα) και ο Πέτρος, Επίσκοπος Σεβαστείας, ενώ κάποιο φαίνεται να πέθανε σε βρεφική ηλικία.

ΑΠΟ ΤΑ ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΜΑΣ

Γούρια και έθιμα για ... καλή χρονιά!
Το "ποδαρικό", το ρόδι  και η αγριοκρεμμύδα ... τα έθιμα της καλοτυχίας την Πρωτοχρονιά.

γούρια ρόδι ποδαρικό ασκελετούρα
Κάθε πρωτοχρονιά, αιώνες τώρα, τα σπιτικά προετοιμάζονται για να υποδεχτούν το νέο έτος κρατώντας τις παραδόσεις. Αν και κάθε τόπος έχει τα δικά του ήθη και έθιμα, δεν υπάρχει σπίτι που να μη γνωρίζει (και να τηρεί) το "ποδαρικό", το σπάσιμο του ροδιού και - στην Κρήτη ιδιαίτερα - το «κρέμασμα» της αγριοκρεμμύδας ή ασκελετούρας.