Τρίτη 20 Μαΐου 2014

Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΑ ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΩΝ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΩΝ ΔΙΑΛΟΓΩΝ

Αγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι.
Χριστός Ανέστη.
Γεγονός αδιαμφισβήτητο, αποτελεί, ότι, Ο Ιησούς Χριστός ή για την ακρίβεια θα έπρεπε να αποτελεί, το πρότυπο για μας τους Χριστιανούς, ώστε να ακολουθούμε, τα βήματα του, να περνούμε, την αποδρομή του βλέποντας τα ίχνη του, έχοντας ενεργή συμμετοχή στην προαιώνια δόξα του. Ο διάλογός Του Χριστού, με την Σαμαρείτιδα δείχνει με σαφήνεια και πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι κάθε συνάντηση και επικοινωνία, με τους ανθρώπους, την έβλεπε ως αφορμή, για να τους οδηγήσει προς την επίγνωση της αληθείας, την μετάνοια και την σωτηρία. Κατά τον ίδιο τρόπο και εμείς, βλέποντας το παράδειγμά του Χριστού, έχουμε ή έτσι θα έπρεπε, να έχουμε ως κέντρο και σκοπό των σχέσεών μας, με τους συνανθρώπους μας,  την προσέγγισή μας προς τον Θεό και την προσέλκυση της θείας χάριτος. Καμία συνάντησή δική μας με τους άλλους ανθρώπους, δεν θα πρέπει να την βλέπουμε ως ένα τυχαίο γεγονός, αλλά, σαν αφορμή και αιτία της πρόνοιας του Θεού, για την Σωτηρία μας.


          Το αποτέλεσμα του διαλόγου του Ιησού με την Σαμαρείτιδα είναι θαυμαστό αλλά και υπερφυσικό γεγονός. Μεγαλύτερο θαύμα επιτέλεσε ο Κύριος στην Σαμαρείτιδα, παρά σε πλήθος άλλων ανθρώπων που έπασχαν από σωματικές ασθένειες. Ό λόγος είναι πολύ απλός για τον Θεό, είναι εύκολο, να θεραπεύσει κάθε σωματική και ψυχική ασθένεια. Μα για να αλλαχτεί το μυαλό ενός ανθρώπου, να μετανοήσει δηλαδή είναι πάρα πολύ δύσκολο, εδώ ακριβώς, υπάρχει το θέμα της ελεύθερης προαίρεσης και βούλησης, τις οποίες ο Θεός σέβεται απολύτως. Με τον λόγο του λοιπόν ο Κύριος οδήγησε την Σαμαρείτιδα σε μετάνοια και επίγνωση της αληθείας. Και όχι αυτή μόνο, αλλά δια μέσου αυτής και όλους τους κατοίκους του χωριού της. Βέβαια είναι σημαντικό να δούμε εδώ, ότι ο διάλογος του Χριστού με την Σαμαρείτιδα ουσιαστικά είναι ο πρώτος διαθρησκείακος διάλογος.

          Κατά τον τρόπο αυτό, θα έπρεπε και εμείς να μιμούμαστε και να έχουμε σαν παράδειγμα τον πρώτο εκείνο διαθρησκείακο διάλογο και να γίνεται θαυμαστή κάθε επικοινωνία μας με τους συνανθρώπους μας. Δια μέσου αυτής, της επικοινωνίας να πραγματοποιείται η μετάβασή μας από την αμαρτία το λάθος και τον ατομισμό στην λατρεία του αληθινού Θεού και την αγάπη προς τον συνάνθρωπο τον κάθε συνάνθρωπο, ανεξαρτήτου χρώματος κώματος παρατάξεως, θρησκείας και δόγματος.  Γινόμαστε τέκνα Θεού, υιοί και κληρονόμοι της αιωνίου Βασιλείας του. Φτάνει τις πράξεις μας να τις διέπει η συνεχής μνήμη του Θεού, ο σεβασμός προς την εικόνα του τον άνθρωπο, με διάκριση, με ταπείνωση και με αγάπη.

  Ο  διάλογος που είχε Ο Χριστός με την  Σαμαρείτιδα, υπήρξε καθοριστικός για την ζωή της. Η Σαμαρείτιδα άλλαξε μυαλό,  μετανόησε δηλαδή και άλλαξε τρόπο και στάση ζωής. Ο Κύριος όμως κατά την κουβέντα που είχε  μαζί της δεν την έλεγξε ευθέως για την αμαρτωλή ζωή της, ούτε της έκανε κήρυγμα για να εγκαταλείψει την αμαρτία και να ζει ηθικά και ενάρετα. Αυτό που της αποκάλυψε και αυτό που αποτελούσε το κεντρικό σημείο του μεταξύ τους διαλόγου ήταν ότι μπροστά της είχε τον αναμενόμενο εδώ και τόσους αιώνες Μεσσία. Αναγνωρίζοντας η Σαμαρείτιδα στο πρόσωπο του Ιησού τον Μεσσία, βρήκε την σωτηρία της και άλλαξε όλη της την ζωή.

          Το γεγονός αυτό δείχνει ότι η νίκη μας πάνω στην αμαρτία και η αληθινή λατρεία μας προς τον Θεό Πατέρα έχει ως θεμέλιο λίθο την ορθή πίστη προς τον Ιησού Χριστό. Τότε είμαστε αληθινοί προσκυνητές τού Θεού Πατέρα, όταν ομολογούμε την αλήθεια, ότι ο Ιησούς είναι ο Κύριός μας. Εάν δεν γνωρίσουμε αυτήν την αλήθεια, τότε  πάντα και σύμφωνα με τον  λόγο του Χριστού, θα πεθάνουμε βυθισμένοι στις αμαρτίες μας.

          Ο απόστολος Παύλος διακηρύττει ότι κανείς δεν μπορεί να ομολογήσει τον Χριστό ως Κύριο, παρά μόνο με τη χάρη, του Αγίου Πνεύματος. Η Σαμαρείτιδα ζητώντας ειλικρινά από τον Χριστό το ύδωρ, για το οποίο της είπε ότι αποτελεί πηγή της αιωνίου ζωής, άνοιξε την καρδιά της για να υποδεχθεί το Άγιο Πνεύμα. Αυτό συνέβηκε, επειδή, όπως εξηγεί σε άλλο σημείο ο Άγιος Ιωάννης Θεολόγος και Ευαγγελιστής, το ύδωρ αυτό της ζωής, για το οποίο μιλάει ο Χριστός, είναι το Άγιο Πνεύμα, το οποίο λαμβάνει όποιος πιστεύει στον Χριστό. Φωτισμένη λοιπόν από το Άγιο Πνεύμα η Σαμαρείτιδα πίστεψε και ομολόγησε τον Χριστό, ο οποίος είναι η Αλήθεια. Έτσι, μυήθηκε εκείνη την ώρα στην «εν Πνεύματι και Αληθεία» προσκύνηση του Θεού Πατρός, την οποία έμελλε να λάβει η ανθρωπότητα, όταν θα ερχόταν η ώρα της Πεντηκοστής και της καθόδου του Αγίου Πνεύματος.

          Σε αυτά τα δύο, ή μάλλον σε Αυτούς τους δύο, δηλαδή στην Αλήθεια και στο Άγιο Πνεύμα, βρίσκουμε την αληθινή πίστη και λατρεία προς τον Θεό, και επομένως και την σωτηρία μας. Την αλήθεια την βρίσκουμε όταν ομολογούμε το όνομα του Χριστού ως Κυρίου μας, και αυτή η ομολογία γίνεται με την χάρη του Αγίου Πνεύματος, την οποία λαμβάνουμε ως ύδωρ ζών στα μυστήρια της Εκκλησίας μας. Η ομολογία του ονόματος του Κυρίου Ιησού μέσα στην χάρη του Αγίου Πνεύματος φανερώνει σε μας την σωτήρια αλήθεια ότι ο Θεός είναι η Αγία Τριάδα.

          Αυτόν ας δοξάζουμε παντοτινά διατηρώντας τους εαυτούς μας συνεχώς μέσα στην χάρη του Αγίου Πνεύματος.

Γόρτυνα 20/05/2014
Πατήρ Δημήτριος