Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2014

Η ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ

Ευαγγέλιο Κυριακής: Ματθ. κε’ 31-46
31 Ὃταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ᾿ αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, 32 καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἀφοριεῖ αὐτοὺς ἀπ᾿ ἀλλήλων ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων, 33 καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ, τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων. 34 τότε ἐρεῖ ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ· δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου. 35 ἐπείνασα γάρ, καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην, καὶ συνηγάγετέ με, 36 γυμνός, καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα, καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην, καὶ ἤλθετε πρός με. 37 τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ οἱ δίκαιοι λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα καὶ ἐθρέψαμεν, ἢ διψῶντα καὶ ἐποτίσαμεν; 38 πότε δέ σε εἴδομεν ξένον καὶ συνηγάγομεν, ἢ γυμνὸν καὶ περιεβάλομεν; 39 πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ, καὶ ἤλθομεν πρός σε; 40 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε. 41 τότε ἐρεῖ καὶ τοῖς ἐξ εὐωνύμων· πορεύεσθε ἀπ᾿ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ. 42 ἐπείνασα γάρ, καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με, 43 ξένος ἤμην, καὶ οὐ συνηγάγετέ με, γυμνός, καὶ οὐ περιεβάλετέ με, ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακῇ, καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με. 44 τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ καὶ αὐτοὶ λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα ἢ διψῶντα ἢ ξένον ἢ γυμνὸν ἢ ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ, καὶ οὐ διηκονήσαμέν σοι; 45 τότε ἀποκριθήσεται αὐτοῖς λέγων· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε. 46 καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον.

Αγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι.
Χαίρεται

Με τη χάρη του Θεού φτάσαμε και στην Κυριακή της Αποκριάς. Μπήκαμε και στην εβδομάδα της Τυρινής και πορευόμαστε ολοταχώς προς την Αγία και Μεγάλη τεσσαρακοστή. Δεν μπορεί κανείς να μην αναφέρει λίγα λόγια για αυτή τη μοναδική περιγραφή του Ευαγγελίου μας. Και να μην πει δύο λόγια για την πραγματική μορφή του παραδείσου και της κόλασης.

Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014

Μνήμην επιτελούμεν πάντων των απ’ αιώνος κεκοιμημένων ευσεβών πατέρων και αδελφών ημών.

Του Οσίου Πατρός ημών Νικοδήμου του Αγιορείτου.

Το Σάββατον προ της Απόκρεω, Μνήμην επιτελούμεν πάντων των απ’ αιώνος κεκοιμημένων ευσεβών πατέρων και αδελφών ημών.

Αμνημόνησον πταισμάτων νεκροίς, Λόγε,
Τα χρηστά νεκρά σπλάγχνα Σου μη δεικνύων.

Το Σάββατον αυτό, που προηγείται της Κυριακής της Δευτέρας Παρουσίας, οι θειότατοι Πατέρες εθέσπισαν, να επιτελώμεν μνήμην όλων των απ’ αιώνως ευσεβώς τελευτησάντων ανθρώπων, από φιλανθρωπίαν εις τούτο κινούμενοι. Επειδή γαρ ανάμεσα εις τόσων λογιών θανάτους, που συμβαίνουν εις τους ανθρώπους, ίσως πολλοί πένητες και άποροι, δεν ηξιώθησαν των εκκλησιαστικών ψαλμωδιών και μνημοσύνων, δια τούτο οι θείοι Πατέρες διέταξαν, να κάμνη η Ορθόδοξος Καθολική Εκκλησία μνημόσυνα κοινά δια όλους, δια να περιλαμβάνωνται μέσα εις τα κοινά και όσοι κατά μέρος δεν έτυχον των συνήθων μνημοσύνων, από κάποιαν αφορμήν. Ταύτην δε την περί των μνημοσύνων διάταξιν, από τους Ιερούς Αποστόλους έλαβον οι Πατέρες, κατά παράδοσιν, διδάσκοντες ότι τα υπέρ των κεκοιμημένων γινόμενα, μεγάλην εις αυτούς προξενούν ωφέλειαν.

Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014

Κυριακή του Ασώτου - Η επιστροφή από την εξορία.

π. Φιλόθεος Φάρος: Κυριακή του Ασώτου - Η επιστροφή από την εξορία.

Όσο ο άνθρωπος είναι ναρκωμένος από το μεθύσι της ναρκισσιστικής αυτοαποθεώσεως δεν βιώνει άμεσα την οδύνη της υπαρξιακής του μοναξιάς, αν και υφίσταται έμμεσα τις συνέπειές της με την μορφή των σωματικών συμπτωμάτων ή των διαπροσωπικών δυσκολιών. Μόλις απαλλαγεί από τη νάρκη της αυτοαποθεώσεως βιώνει βαθιά αυτή την οδύνη και διαπιστώνει ότι βρίσκεται σε μια κατάσταση εξορίας, μακριά από το σπίτι του πατέρα του, τη γη της Επαγγελίας. "Ω πόσων αγαθών ο άθλιος εμαυτόν εστέρησα. Οποίας βασιλείας εξέπεσα ο ταλαίπωρος εγώ" (δοξαστικό Εσπερινού Κυριακής Ασώτου).Όταν ο άνθρωπος κάνει αυτή τη διαπίστωση, αναπότρεπτα θα αισθανθεί την ανάγκη της επιστροφής και θα πει σαν τον άσωτο γιο της παραβολής, "αναστάς πορεύσομαι προς τον πατέρα μου". Είναι αυτή η βαθιά συναίσθηση του ανθρώπου για την αποξένωσή του από την πηγή της ζωής του, το Θεό, που ονομάζουμε μετάνοια. Η μετάνοια δεν έχει καμιά σχέση με νομικές αφέσεις αμαρτιών, για απάλειψη συναισθημάτων ενοχής και βαυκαλιστικά ξαλαφρώματα. Ούτε έχει καμιά σχέση η μετάνοια με πνευματκές λογιστικές και μαθηματικές πράξεις. Αυτού του είδους η "μετάνοια" είναι είτε ένας άλλος τρόπος αυτοδικαιώσεως είτε μια άλλη μορφή επιδιώξεως ναρκισσιστικής ευφορίας.

Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014

ΤΑ ΚΑΛΆ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ ΚΑΙ Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΗ.

Αγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι.
Χαίρεται.
Χάριτη Θεού φτάσαμε, αισίως στην Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου. Από αυτή την Κυριακή ανοίγει και πάλι το Τριώδιο, ως λειτουργικό βιβλίο της Εκκλήσιας μας, αλλά και ως μία περίοδος, περισυλλογής, επαναξιολόγησης και εσωτερικού διαλογισμού. Η Εκκλησία μας εγκαινιάζει κάθε χρόνο αυτή την περίοδο, με την διδακτική παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου, θέλοντας να δώσει το στίγμα, ότι η τα καλά έργα και η Αρετή, για να μας οδηγήσουν στον παράδεισο, που παράδεισος δεν είναι ό τόπος και ο τρόπος της ευχάριστης ζωής. Πρέπει αυτά τα έργα να είναι άρρητα συνδεδεμένα με την Μετάνοια.

Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014

Συγκλονιστικός Διάλογος Άθεου Επιστήμονα με Ιερέα




Ένας Ιερέας καθόταν στο κελί του και ξεχώριζε την αλληλογραφία του. Ξαφνικά χωρίς την συνηθισμένη προσευχή μπήκε η νεωκόρος και ψιθύρισε πολύ έντονα σαν να έλεγε κάποιο μυστικό νέο το οποίο δεν θα ‘πρεπε να ακούσει κάνεις: “Κάποιος άγνωστος φαίνεται από τους άρχοντες θέλει να σας μιλήσει. Δεν τον έχω ξαναδεί ούτε σε σας, ούτε στο ναό. Μάλλον είναι περαστικός”. “Άφησέ τον να μπει”, είπε ο ιερέας.

Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΑΠΑΝΤΗΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΣΥΜΕΩΝΑ ΤΟΝ ΘΕΟΔΟΧΟΝ.

ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ
ΚΥΡΙΛΛΟΥ
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ
ΛΟΓΟΣ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΑΠΑΝΤΗΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ
ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ,
ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΣΥΜΕΩΝΑ ΤΟΝ ΘΕΟΔΟΧΟΝ.

α’ χαίρε σφόδρα, θύγατερ Σιών˙ κήρυττε χαράν, θύγατερ Ιερουσαλήμ˙ χόρευε, λαός πόλεως της του Θεού˙ σκιρτήσατε, πύλαι και τείχει Σιών και πάσα η γη˙ βοήσατε, τα όρη, και οι βουνοί, μεγάλα σκιρτήσατε˙ ποταμοί, κροτήσατε χείρας, και όχλοι, Σιών περιλάβετε, Θεού παρουσίαν εν αυτή βλέποντες. Συμφωνείτω σήμερον τα ουράνια τοις επιγείοις, και ανυμνείτω η άνω μετά της κάτω Ιερουσαλήμ, δια Χριστόν τον εν αυτή, ουράνιον και επίγειον. Ουράνιον, νοεραί δυνάμεις περιχορεύσατε˙ επίγειον, οι επί της γης συν αγγέλοις υμνήσατε.