Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013

ΑΝΘΡΩΠΕ ΑΓΑΠΑ


Αγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι.

Χαίρεται.

Μία πρόταση και έναν τρόπο Ζωής,  καταθέτει σήμερα ό Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, στον άνθρωπο, και με την υλοποίηση, αυτού του τρόπου Ζωής, θα τον κάνει να γίνει, κοινωνός με ολόκληρη την Εκκλησία, κοινωνός με τον Θεό, κοινωνός με τον συνάνθρωπο του. Μία πρόταση που Σήμερα είναι τόσο επίκαιρη, ακόμα και από την εποχή που ειπώθηκε από το στόμα του Κυρίου. Μια πρόταση που περισσότερο από τότε, είναι τόσο ανθρώπινη, αλλά και επαναστατική «εγώ σας λέγω να αγαπάτε τους εχθρού σας και να τους ευεργετείται και να τους δανείζεται χωρίς να περιμένετε ανταλλάγματα».

Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2013

ΜΗ ΦΟΒΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΘΑ ΨΑΡΕΥΕΤΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ


Μή φοβού, απο του νύν ανθρώπους έση ζωγρών. Και καταγαγόντες τα πλοία επι την γήν, αφέντες άπαντα, ηκολούθησαν Αυτώ.

Αγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι.

Χαίρεται.

Παίρνω αφορμή από το αυριανό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, να καταθέσω μερικές ταπεινές μου θέσεις και απόψεις. Ο ευαγγελιστής Λουκάς στην Ευαγγελική περικοπή, αναφέρει ότι, επειδή ο όχλος συνωστιζόταν γύρω από τον Χριστό, για να ακούσει το κήρυγμά Του, ο Χριστός δεν είχε που να σταθεί, ο κόσμος είναι πολύς και γίνεται συνωστισμός, βλέπει  στη λίμνη της Γεννησαρέτ, να είναι  δύο πλοία, των υιών του Ιωνά και του Ζεβεδαίου, τα οποία οι κάτοχοί τους  ξέπλεκαν τα δίχτυα, μετά από ένα ολονύχτιο ψάρεμα, το οποίο δεν απέδωσε τίποτα, ζήτά από τον Πέτρο, να απομακρύνει λίγο από την ακτή το πλοιάριό του, ώστε να το  χρησιμοποιήσει σαν πλωτό βήμα και να μιλήσει από αυτό στα πλήθη.

Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2013

ΣΗΚΩΝΩ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΜΟΥ.


Αγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι.

Χαίρεται.

«Εἶπεν ὁ Κύριος· ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ, καί ἀκολουθείτω μοι.»                                  (Μαρκ. η΄ 34)

Ὁ ενανθρωπήσας, Υιός και Λόγος του Θεού, ο Κύριος ημών, απευθύνει μια πρόσκληση, σήμερα προς τον κάθε άνθρωπο, ο οποίος είναι δυνατό να θελήσει, από τη μία μεριά, αλλά και από την άλλη να έχει τα κότσια, να τον ακολουθήσει.  Μέσα σ' αυτό το κάλεσμα τονίζει οπό την αρχή, ποια είναι τα πλαίσια στα οποία καλείται να κινηθεί και να ζήσει ο ακόλουθος του Κυρίου. Αλλά και τον τρόπο ζωής, τον οποίο καλείται να ζήσει, αλλά και τον δρόμο που πρόκειται, να βαδίσει και αυτός ο δρόμος λέγεται ανήφορος, και αυτός ο τρόπος ζωής Θυσία. Και τα πλαίσια της κίνησης λέγονται Σταυρός.

Εδώ για να αποφύγουμε, μερικές παρεξηγήσεις, θα πρέπει να  υπενθυμίσουμε άτι ὁ Κύριος δεν υποχρεώνει και δεν εκβιάζει κανένα, να τον ακολουθήσει και να γίνει δικός του, μα θα πρέπει και να τονίσουμε, ότι από την στιγμή που θα πούμε ναι σε αυτήν την ακολουθία, ταυτόχρονα αποδεχόμαστε και αυτούς τους κανόνες, δηλαδή τον Γολγοθά.  Έχοντας άποψη μας το αυτεξούσιο με το οποίο προίκισε ὁ Θεός τον άνθρωπο από τη δημιουργία του, να τονίσουμε ότι πρώτος Εκείνος σέβεται τούτο.  Για τούτο απευθύνει την πρόσκληση με το: «ὅστις θέλει».  Αφήνει στον άνθρωπο ελευθερία.  Αυτό υπενθυμίζει τα λόγια του θείου Παύλου, ο οποίος λέγει προς τούς νεόφυτους χριστιανούς της τοπικής εκκλησιάς της Γαλατίας: «Ὑμεῖς γάρ ἐπ' ἐλευθερίᾳ ἐκλήθητε, ἀδελφοί·» (Γαλ. ε΄ 13) δηλαδή.  Ο Θεός, λοιπόν,  σος κάλεσε γιά νά ζήσετε ελεύθεροι.

Αμέσως μετά ὁ Κύριος διακηρύσσει ότι ο ακόλουθος του επιβάλλεται όπως απαρνηθεί τον εαυτό του.  Τί θέλει να πει εδώ; Για να το καταλάβουμε, αυτό, θα πρέπει να θυμηθούμε, ότι ο  άνθρωπος μετά την πτώση, εξ αιτίας του προπατορικού αμαρτήματος, φέρει μέσα του τον κακό εαυτό του.  Ετσι βρίσκεται σε ένα διαρκή πόλεμο μεταξύ καλού και κακού.  Ο Απόστολος  Παύλος λέγει: «οὐ γάρ ὅ θέλω ποιῶ ἀγαθόν, ἀλλ' ὅ οὐ θέλω κακόν τοῦτο πράσσω.» (Ρωμ. ζ΄ 19)  δηλαδή.  Έτσι δεν κάνω το καλό πού θα 'θελα, αλλά υπηρετώ το κακό, πού δεν το θέλω).  Γίνεται, λοιπόν, κατανοητό ότι ὁ λόγος τού Θεού ζητά οπό μάς να υποτάξουμε  και να απαρνηθούμε τον κακό εαυτό μας.

Κατά συνέπεια ο άνθρωπος που ανταποκρίνεται θετικά στο κάλεσμα του Κυρίου, απαιτείται όπως αποτάξει το θέλημα του κακού εαυτού του και συνταιριάξει απόλυτα τό δικό του θέλημα, με το θέλημα του Θεού.  Ὁ πιστός στο θέλημα, του Κυρίου υπακούει πλήρως στις απαιτήσεις του Θεού.  Για όλα τα άλλα έχει καταστεί νεκρός, δεν υπάρχει.

Ο Κύριος, ὁ Διάκονος της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους, σήκωσε χωρίς να γογγύσει, το δικό του, τον σταυρό και πορεύθηκε προς το Γολγοθά.  Έτσι και  κάθε πιστό μέλος της Εκκλησιάς καλείται να σηκώσει πρόθυμα το δικό του, τον σταυρό και με υπομονή και κουράγιο να πορευθεί μέχρι το δικό του Γολγοθά.

Έτσι λοιπόν σήμερα μαζευτήκαμε εδώ, να τελέσουμε ένα μνημόσυνο, δηλαδή, να φέρομαι στην μνήμη μας και να μην ξεχάσουμε, τον προσφιλή μας άνθρωπο, τον αδελφό, τον συγγενή, τον πατέρα, τον σύζυγο, τον φίλο, τον ελάχιστο αδελφό του Κυρίου μας. Τον Πέτρο. Όπου αναγνώρισε τον Σταυρό του και παίρνοντας υπό την προστασία του τρία ορφανά κορίτσια και μια χήρα γυναικά. Έχοντάς και αυτός ένα παιδί από τον πρώτο του γάμο και αποκτώντας, άλλα δύο παιδιά και όλα κορίτσια. Πορεύθηκε και ακολούθησε τον Κύριο προς τον Γολγοθά, το αγάπα τον πλησίον σου, το έκανε πρότυπο ζωής και με αυτό δημιούργησε σχέσεις αγάπης και φιλίας. Ακριβώς με αυτό τον τρόπο, γεύτηκε μέρος του παραδείσου εδώ και είμαι σίγουρος ότι το γεύεται και εκεί στην θριαμβεύουσα Εκκλησία όπου είναι τώρα μέλος. Αυτά τα πρότυπα τα έχουμε ανάγκη σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, σε μία κοινωνία ευμετάβλητη, όπου ο σύγχρονος άνθρωπος, απογοητεύεται δεν θέλει να σηκώσει σταυρό, ζητεί πάντα την εύκολη λύση και δυστυχώς δεν έχει τα κότσια να ακολουθήσει Τον Κύριο. Ο Πέτρος τα είχε και με το παραπάνω, δεν λύγισε ούτε στο κρεβάτι του πόνου, μέχρι και εκεί σήκωνε τον σταυρό και λίγη ώρα πριν από το μεγάλο εκείνο ταξίδι, έχοντας πλήρη επαφή και επικοινωνία με το περιβάλλον και τους οικείους του, ζήτησε και έλαβε την Θεία Κοινωνία, έβαλε μέσα του το Χριστό και μαζί με Αυτόν ‘έφυγαν για την αγκαλιά του Θεού και Πατρός. 

Όποιος συντάσσεται με τούς δικούς του Κυρίου είναι αναγκαίο να μη μένει πίσω αλλά να ακολουθεί τον Κύριο συνεχώς και παντού.  Να μην προπορεύεται, να μην αποφεύγει την πορεία, να μην αλλάζει δρόμο αλλά να ακολουθεί οπό κοντά τον Κύριο. Να τον ακολουθεί στον Σταυρό και δικαιωματικά να τον ακολουθήσει και στην Ανάσταση  Όλα, λοιπόν, τα μέλη της Εκκλησίας έχουμε ανάγκη μελέτης του λόγου του Θεού και αναπροσαρμογής τής ζωής μας σύμφωνα με τη διδασκαλία της Αγίας Γραφής.  Τιμή και δόξα στον Κύριο.  Αμήν!

Δρακουλιάρης Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου 15/09/2013.

Πατήρ Δημήτριος.

 

Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2013

ΤΟ ΞΥΛΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ


ΤΟ «ΞΥΛΟΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ»: Ἐκεῖνο τὸ ὁποῖο θὰ παίρναµε ἀπὸ τὸ ξύλο τῆς ζωῆς, καὶ τὸ στερηθήκαµε μὲ τὴν ἁµαρτία, τὸ λάβαμε ἀπὸ τὸν σταυρὸ μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ.


Τὸ «ξύλον τῆς ζωῆς»
(Γεν. β´ 9, γ´ 22-24)


Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Στεργίου Σάκκου, ὁμ. καθηγ. Παν/μίου:


«Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ»,
ἐκδ. “ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΛΠΙΣ”, 
Θεσσαλονίκη 2005, σελ. 24-36


Στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»


.         Ὁ πρῶτος µυστικὸς τύπος τοῦ σταυροῦ κρύβεται στὸν παράδεισο τῆς Ἐδέµ. Σ᾽ ἐκεῖνον τὸν πανέµορφο τόπο ζοῦσε ὁ ἄνθρωπος µὲ µακαριότητα καὶ παρρησία πρὸς τὸν Θεό. Δὲν γνώριζε τὴν ἁµαρτία, τὴν φθορὰ καὶ τὸν θάνατο. Ἐκεῖ, ἀνάµεσα στὰ ἄλλα θεσπέσια δένδρα ἔθαλλαν καὶ δύο «ξύλα», δύο δένδρα, τὰ ὁποῖα ἔµελλαν νὰ συνδεθοῦν µὲ τὴν πορεία καὶ τὴν ἐξέλιξη τῶν προπατόρων µας: Ἦταν

Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2013

Η ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Η ΙΕΡΗ


Αγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι.

Χαίρεται.

Χθες το βράδυ έμαθα εντελώς τυχαία, ότι μια κυρία που τα τελευταία χρόνια, έχει βαλθεί να μας κάνει, μια ολόκληρη χώρα που λέγεται Ελλάδα, να αρχίσουμε να παίρνουμε ψυχοφάρμακα με αυτά που ακούμε και ακούει, στο όνομα Ρεπούση. Ότι έχει κάνει λέει σπουδές στην Γαλλική φιλολογία. Δεν μπορώ να καταλάβω πως μας προέκυψε ιστορικός. Γράφοντας μία ιστορία, κατά τα άλλα Ελληνική.

Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2013

ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΑΝΑΛΦΑΒΗΤΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ


Αγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι.

Χαίρεται.

Την σημερινή Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου, διάλεξαν οι μεγάλοι ειρηνοποιοί, που ξέρουν να μοιράζουν τον κόσμο του Θεού με πολέμους, για παγκόσμια ημέρα του Αναλφαβητισμού. Ο αναλφαβητισμός, φαινόμενο που έχει μελετηθεί  και αναλυθεί  διεξοδικά μέσα στις δεκαετίες, τον συναντάμε  σε δύο μορφές: την ολική, η οποία χαρακτηρίζεται από την πλήρη άγνοια γραφής και ανάγνωσης, και τη μερική, κατά την οποία υπάρχει η δυνατότητα ανάγνωσης, αλλά όχι γραφής. Με λίγα λόγια, οι αναλφάβητοι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: τους οργανικά αναλφάβητους, εκείνους δηλαδή που δεν διδάχτηκαν ποτέ γραφή και ανάγνωση, άρα δεν φοίτησαν ποτέ στο σχολείο, και τους λειτουργικά αναλφάβητους, εκείνους δηλαδή που διδάχτηκαν γραφή και ανάγνωση, αλλά στη συνέχεια δεν καλλιέργησαν τις γνώσεις που έλαβαν, με αποτέλεσμα οι ικανότητές τους να ατονήσουν.

Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2013

ΣΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ


Αγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι.

Χαίρεται.

Η Παναγία μας, έχει κεντρική θέση, μέσα στην θεία Λατρεία. Το εκκλησιαστικό έτος, που πριν από λίγες ημέρες εισήλθαμε είναι παισιομένο με θεομητορικές εορτές· αρχίζει με το «Γενέσιον της Υπεραγίας Θεοτόκου», ενώ τελειώνει με την «Κατάθεσιν της Τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου».

Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2013

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ Η ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ θΕΟΥ

Τό Εὐαγγέλιο πού ἀκούσαμε σήμερα παρότι πολύ σύντομο, μᾶς μιλᾶ γιά τήν αἰώνια ζωή μέ τόν πιό ρεαλιστικό καί ὠμό τρόπο.
            Ἀλλά σάν τί τάχα νά εἶναι αὐτή ἡ αἰώνια ζωή;
            Ἡ ἀπάντηση τοῦ Χριστοῦ εἶναι: «Ἁπλῶς μιά συνέχεια τῆς ζωῆς».
            Συνέχεια ὑπάρχει καί πρός τά κάτω. Καί ὁριζόντια. Συνέχεια (πρός τά κάτω) εἶναι νά πάει κανείς σέ μιά χειρότερη κατάσταση ἀπό αὐτή πού ὑπάρχει ἐδῶ, καί λέγεται κόλαση καί ἀπώλεια. Οὔτε νά τήν θυμᾶται κανείς τέτοια κατάσταση, ὅπως δέν θέλομε νά θυμόμαστε ὅτι εἶναι δυνατόν στήν ἐπίγεια ζωή μας, νά καταντήσομε σέ μιά κατάσταση χειρότερη ἀπό αὐτή στήν ὁποία τώρα βρισκόμαστε. Γιατί εἶναι δυστυχία.

Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2013

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΝΘΙΜΟΣ ΕΚ ΣΦΑΚΙΩΝ

Βίος καὶ Πολιτεία τοῦ Ὁσίου Ἀνθίμου Κουρούκλη τοῦ Κεφαλλῆνος

(Ἐκ τοῦ· Κανέλλου Κωνσταντῖνου: Ὅσιος Ἄνθιμος ὁ ἐκ Κεφαλληνίας, ὁ τυφλὸς ἱεραπόστολος τοῦ Αἰγαίου, Ἰθάκη, 2005).

 

Ἐὰν μὴ ἐψηθῶμεν διὰ τῶν πειρασμῶν,
Θεῷ ἡδύτατος ἄρτος γενέσθαι, οὐ δυνάμεθα.
Ἅγιος Ἀνδρέας ὁ διὰ Χριστὸν Σαλός.

Α´. ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΑ

Τῆς Πάλλης τὸ βλάστημα, Κεφαλληνίας πυρσόν…
Τὸ ἔτος 1727 γεννιέται στὸ Ληξούρι τῆς νήσου Κεφαλληνίας1 ὁ βιογραφούμενος Ἅγιος Ἄνθιμος, καρπὸς εὐσεβῶν καὶ ἐναρέτων γονέων, τοῦ Ἰωάννου καὶ τῆς Ἀτζουλέττας Κουρούκλη Ψωμᾶ. Στὸ Ἅγιο Βάπτισμα ἔλαβε τὸ ὄνομα Ἀθανάσιος. Ὅπως ἀναφέρεται ἀπὸ τὸν βιογράφο τοῦ Ὁσίου ἀρχ. Διονύσιο Ἀραβαντινό, ὁ ὁποῖος ἐσύναξε ἀξιόπιστες μαρτυρίες ἀπὸ τὴν ἀνηψιὰ τοῦ Ὁσίου Ἀνθίμου Ἀναστασούλα Βασιλοπούλου τὸ ἔτος 1849, ὁ πατέρας Ἰωάννης Κουρούκλη ἦταν ἄνθρωπος βαρὺς καὶ νευρικός, ἴσως λόγῳ τοῦ ἐπαγγέλματός του (ὑπῆρξε ἔμπειρος ναυτικός), ἴσως τοῦ γεγονότος ὅτι ὅλα τὰ προηγούμενα ἄῤῥενα παιδιὰ τῆς οἰκογένειας εἶχαν πεθάνει πρόωρα.

Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2013

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ


Αγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι

Χαίρεται.

 

Ακούσαμε πριν από λίγο στο Συναξάριο εκτως από τους Οσίου και Αγίους που μνημονεύονται την πρώτη του αυτού μηνός  και την φράση, ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ.

Πολλοί ίσως ακούγοντας τη φράση αυτή θα διερωτηθούν τι σημαίνει η λέξη ίνδικτος και τι αρχίζει την συγκεκριμένη ημερομηνία.

Η λέξη ίνδικτος είναι λατινική αλλά ελληνοποιημένη και σημαίνει ορισμός, διάγγελμα διάταγμα( Indictus, indictio= επαγγελία, κήρυξη, διάγγελμα. διάταγμα), το οποίον εκδιδόταν από τους αυτοκράτορες της Ρώμης, με σκοπό να καθορίσουν το ύψος του φόρου επί της γεωργικής παραγωγής που θα πλήρωναν οι υπήκοοι της αυτοκρατορίας για τη συντήρηση και τη διατροφή των στρατιωτών.