Σάββατο 23 Μαΐου 2015

16 ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙς ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΕΥΜΕΝΙΟ

Από τον ιστότοπο του xristianos.gr

Ο π.Ευμένιος γεννήθηκε το 1931 στην Εθιά Μονοφατσίου Ηρακλείου Κρήτης και ήταν το όγδοο παιδί μιας ευσεβούς οικογένειας.

Στούς δύσκολους καιρούς για την πατρίδα μας ο Θεός επέτρεψε να δοκιμαστεί με ποικίλους πειρασμούς ,που τον ακολούθησαν μέχρι του τέλους της επίγειας ζωής του.
Πειρασμούς, που τους θεωρούσε και τους αντιμετώπιζε σαν μια μεγάλη ευλογία του Θεού στην ζωή του.

ΟΙ 318 ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ Α ΟΙΚ ΣΥΝΟΔΟΥ

Αγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι.
Χαίρεται.

Κατά την εβδόμη από του Πάσχα Κυριακή εορτάζει η Εκκλησία μας την μνήμη των αγίων 318 θεοφόρων Πατέρων της Α’ εν Νικαία Οικουμενικής Συνόδου. Η μεγάλη αυτή Σύνοδος συνεκλήθη, ως γνωστόν, από τον πρώτο χριστιανό αυτοκράτορα, τον Μέγα Κωνσταντίνο, στην Νίκαια της Βιθυνίας τον Μάϊο του έτους 325, κατά το εικοστό έτος της βασιλείας του και είχε διάρκεια 3,5 χρόνια. Διακριθείσες μορφές της Συνόδου ήταν ο Αλέξανδρος ο Κωνσταντινουπόλεως, ο Αλέξανδρος ο Αλεξανδρείας, ο Μέγας Αθανάσιος, ο Ευστάθιος ο Αντιοχείας, ο Μακάριος ο Ιεροσολύμων, ο Παφνούτιος, ο Σπυρίδων, ο Νικόλαος, και πολλοί άλλοι.
Η Α’ Οικουμενική Σύνοδος καταδίκασε τον Άρειο και τον Αρειανισμό. Διατύπωσε τους πρώτους όρους ορθού Χριστιανικού δόγματος και ιδιαίτερα τα περί του δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδος, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ως ομοούσιον τω Θεώ Πατρί, της αυτής δηλαδή ουσίας με τον Θεό Πατέρα. 
Συνέταξε δε τα πρώτα επτά άρθρα του Συμβόλου της Πίστεως.

Στις 29 Μαΐου βρίσκομε σε πολλά χειρόγραφα να σημειώνεται η μνήμη των Πατέρων της Συνόδου αυτής. Ο εορτασμός της μνήμης των κατά την παρούσα Κυριακή οφείλεται, όπως είναι φανερό, στο γνωστό και από άλλες περιπτώσεις έθος της Μεγάλης Εκκλησίας, να μεταθέτη σε Κυριακές τις μνήμες των μεγάλων αγίων. Η εβδόμη από του Πάσχα Κυριακή δεν είχε ιδιαίτερο εορτολογικό θέμα και προτιμήθηκε ως η καταλληλότερη και η πλησιεστέρη προς την μνήμη των Πατέρων για να μεταφερθεί σ αυτήν ο εορτασμός των 318 Πατέρων.

Την Κυριακή των αγίων Πατέρων θα ακούσουμε μαζί με την συνήθη αναστάσιμο ακολουθία της Κυριακής να συμπλέκονται τροπάρια μεθεόρτια της Αναλήψεως του Κυρίου, που εορτάσαμε, αλλά και προεόρτια της εορτής που θα πανηγυρίσουμε μετά από οκτώ ημέρες, της αγίας Πεντηκοστής. Έτσι Ανάστασης, Ανάληψης, Πεντηκοστή και Πατέρες από κοινού θα υμνηθούν αυτήν την ενδιάμεσα των μεγάλων αυτών εορτών Κυριακή. Παρ όλα τα εκ πρώτης όψεως ασυμβίβαστα αυτά εορτολόγια θέματα, δεν λείπει από την ακολουθία της ημέρας αυτής μία σχετική αρμονία, που την συνθέτουν ακριβώς οι διαφορές και οι αντιθέσεις των επί μέρους θεμάτων. Αν μάλιστα την τοποθετήσουμε στο όλο πλαίσιο του Πεντηκοσταρίου θα διακρίνουμε με πόση νηφάλια κρίση καθορίστηκε  η διαδοχή αυτή των εορτών από τους συντάκτες του εορτολογίου μας. Χάρις, πράγματι, στα θέματα αυτής της Κυριακής επιτυγχάνεται η δημιουργία ενός μεταβατικού σταθμού μεταξύ των μεγάλων εορτών που εωρτάσαμε και εκείνης που επίκειται.
Με την μνήμη εξ άλλου των Πατέρων της εν Νικαία Συνόδου τονίζεται η πιστότης της Εκκλησίας στην αληθινή και ορθή διδασκαλία, όπως την άκουσε από το στόμα του Κυρίου και όπως την είδε ανάγλυφη στο όλο σωτηριώδες έργο του Χριστού.

Αυτό ακριβώς υπογραμμίζει και το Συναξάριο της Κυριακής των αγίων Πατέρων. «Την παρούσαν εορτήν εορτάζομεν δι᾽ αιτίαν τοιαύτην. Επειδή γαρ ο Κύριος Ιησούς Χριστός την καθ᾽ ημάς φορέσας σάρκα, την οικονομίαν άπασαν αρρήτως ενήργησε και προς τον πατρώον αποκατέστη θρόνον, θέλοντες δείξαι οι άγιοι ότι αληθώς ο Υιός του Θεού εγένετο άνθρωπος και τέλειος άνθρωπος Θεός ανελήφθη και εκάθισε εν δεξιά της μεγαλωσύνης εν υψηλοίς, και ότι η σύνοδος αύτη των αγίων Πατέρων ούτως αυτόν ανεκήρυξε και ανωμολόγησεν ομοούσιον και ομότιμον τω Πατρί. τούτω τω λόγω μετά την ένδοξον Ανάληψιν την παρούσαν εθέσπισαν εορτήν, ωσανεί τον σύλλογον των τοσούτων Πατέρων προβιβάζοντες τούτον δη εν σαρκί αναληφθέντα Θεόν αληθινόν και εν σαρκί τέλειον άνθρωπον ανακηρυττόντων».

Στον ναό της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως κατά τον Ι’- ΙΑ’ αιώνα εόρταζαν την Κυριακή αυτή εκτός από τους Πατέρας της Α’ και τους άλλους Πατέρας των εξ οικουμενικών Συνόδων, προφανώς για τον ίδιο λόγο. για να παρασταθεί δηλαδή η ενότητα  της εκκλησιαστικής διδασκαλίας και η συνέπειά της προς την διδασκαλία του Ευαγγελίου. Λείψανο του κοινού αυτού εορτασμού βρίσκομε στο δοξαστικό της λιτής της ακολουθίας. Σ᾽ αυτό εκτός από τον Άρειο απαριθμούνται και ο Μακεδόνιος, ο Νεστόριος, ο Ευτυχής, ο Σαβέλλιος και ο Σεβήρος, η διδασκαλία των οποίων καταδικάστηκε από τις άλλες Οικουμενικές Συνόδους. Τελικά όμως η εορτή διατήρησε μόνον το αρχικό της θέμα, την μνήμη των 318 Πατέρων της Α’ Οικουμενικής Συνόδου.

Κάνοντας μια συνοπτική παράθεση θα δούμε ότι η Α Οικουμενική Σύνοδος, διατύπωσε τους έξεις κανόνες


Κανών Α’: Καταδικάζει τη συνήθεια του οικοιοθελούς ευνουχισμού και απαγορεύει τη χειροτονία ευνουχισμένων, πλην όσων για ιατρικούς λόγους ή λόγω βασανιστηρίων εξετμήθησαν.
Κανών Β’: Απαγορεύει τη χειροτονία ως κληρικών στα νέα μέλη (νεόφυτοι) της εκκλησίας.
Κανών Γ’: Καταδικάζει την συνήθεια των κληρικών όλων των βαθμών να συζούν με νεαρές γυναίκες τις οποίες δεν είχαν παντρευτεί (συνείσακτοι).
Κανών Δ’ - Ε’: Εισάγεται το «μητροπολιτικό σύστημα», το οποίο ίσχυε στην οργάνωση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, και καθορίζουν την αρμοδιότητα της Επαρχιακής Συνόδου στη χειροτονία των Επισκόπων.
Κανών ΣΤ’: Αναγνωρίζει κατ’ εξαίρεση το αρχαίο έθος της συγκεντρωτικής δικαιοδοσίας του επισκόπου της Αλεξάνδρειας στις εκκλησίες της Αιγύπτου, Λιβύης και Πεντάπολης —όπως συνέβαινε και με την εκκλησία της Ρώμης—, ενώ εξαιρεί τη Ρώμη και την Αντιόχεια από το γενικό μέτρο του μητροπολιτικού συστήματος.
Κανών Ζ’: Ορίζεται ότι ο Επίσκοπος Αιλίας (δηλ. Ιερουσαλήμ) να είναι ο επόμενος στη σειρά απόδοση τιμών.
Κανών Η’: Ορίζει τον τρόπο επιστροφής στην εκκλησία της Αιγύπτου των λεγόμενων «Καθαρών» (Μελιτιανό σχίσμα).
Κανών Θ’: Αναφέρεται στην συνήθη περίπτωση χειροτονίας πρεσβυτέρων των οποίων δεν εξετάστηκαν τα προσόντα ή οι οποίοι δεν παραμένουν άμεμπτοι.
Κανών Ι’: Καταδικάζει τη χειροτονία πεπτωκότων.
Κανών ΙΑ’ - ΙΒ’: Καθορίζεται η μετάνοια των πεπτωκότων, με αυστηρότερα κριτήρια.
Κανών ΙΓ’: Δέχεται ότι είναι δυνατόν να παρασχεθεί Θεία Ευχαριστία επί της επιθανατίου κλίνης.
Κανών ΙΔ’: Ορίζεται η μετάνοια των πεπτωκότων κατηχουμένων.
Κανών ΙΕ’ - ΙΣΤ’: Καταδικάζεται η επιδίωξη κληρικών για μετάθεση σε άλλες εκκλησίες.
Κανών ΙΖ’: Καταδικάζει την πλεονεξία και αισχροκέρδεια των κληρικών που προέρχεται από τον έντοκο δανεισμό.
Κανών ΙΗ’: Απαγορεύει στους διακόνους να μεταδίδουν και να αγγίζουν τη Θεία Ευχαριστία πριν από τους πρεσβυτέρους, και δεν επιτρέπεται το να κάθονται μεταξύ των πρεσβυτέρων.
Κανών Κ’: Απαγορεύει τη γονυκλισία στη Θεία Λειτουργία της Κυριακής και την ημέρα της Πεντηκοστής.

Ακόμη, η Α΄Οικουμενική Σύνοδος, καθόρισε κοινή ημέρα εορτασμού του Πάσχα, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο θα υπολογίζεται και θα ευρίσκεται η ημέρα αυτή, του Πάσχα.
  

Τα συμπεράσματα και οι όροι της Συνόδου, υπογράφηκαν, πάνω από 318 πατέρες, αλλά ο αριθμός αυτός επικράτησε συμβολικά. Οι Επίσκοποι και οι συνοδοί τους ήταν τριπλάσιοι ή και τετραπλάσιοι.

Να έχουμε την ευχή τους.

Γόρτυνα  23/05/2015 
Π. Δημήτριος.



Παρασκευή 22 Μαΐου 2015

H άγνωστη ερωτική ιστορία του Νίκου Καζαντζάκη και της συζύγου του, μέσα από τα μάτια της θετής τους εγγονής

Από τον Ιστότοπο του cretalive...

Ενενήντα ένα χρόνια πέρασαν από την ημέρα της γνωριμίας ενός από τον μεγαλύτερων στοχαστών παγκοσμίως, με τη μετέπειτα σύζυγό του. Μία ιστορία αγάπης, σεβασμού, συντροφικότητας και αφοσίωσης, που δοκιμάστηκε επί 32 χρόνια και πέρασε στην αιωνιότητα. Η θετή εγγονή της συζύγου του Νίκου Καζαντζάκη, η Νίκη Σταύρου γράφει για το People την υπέροχη ιστορία αγάπης τους.

«Στην Ελένη χρωστώ όλη την καθημερινή ευτυχία της ζωής μου», γράφει ο Νϊκος Καζαντζάκης για την πολυαγαπημένη σύντροφο της ζωής του. «Χωρίς αυτή θα ’χα πεθάνει τώρα και πολλά χρόνια. Συντρόφισσα γενναία, αφοσιωμένη, περήφανη, έτοιμη για κάθε πράξη που θέλει αγάπη».

Δευτέρα 18 Μαΐου 2015

ΤΥΦΛΟΊ ΣΤΑ ΜΆΤΙΑ ΤΥΦΛΟΊ ΚΑΙ ΣΤΗ ΨΥΧΉ

Αγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι.
Χριστός Ανέστη.

Η Σημερινή ευαγγελική περικοπή, της Κυριακής του Τυφλού, αποτελεί μια αδιάψευστη απόδειξη ότι ο Χριστός δεν ήταν μόνο τέλειος άνθρωπος αλλά και τέλειος Θεός.

Όπως διαβάζουμε στο Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο (κεφ. 9, 1-38), ο Χριστός, περνώντας μέσα από την Ιερουσαλήμ, συναντάει έναν τυφλό, ένα εκ γενετής τυφλό. Ο Κύριος, έκανε πυλό, αφού έφτυσε στο χώμα, του άλειψε τα μάτια και τον στέλνει στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ.  Αν προσέξουμε λίγο, θα δούμε ότι. Ο τρόπος αυτός θεραπείας, μας υπενθυμίζει τον τρόπο που ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο, πλάθοντάς τον. Ο Θεός στην Παλαιά Διαθήκη, πλάθει τον άνθρωπο από χώμα, τώρα ο Χριστός, πλάθει τα μάτια του εκ γενετής τυφλού πάλι από χώμα. Ο ίδιος Θεός! Δοκιμάζει την πίστη του τυφλού και τον στέλνει στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Σέβεται την ελευθερία του ανθρώπου, και ζητάει τη δική του εκούσια και ελεύθερη συμμετοχή του στο θαύμα. Ο τυφλός όμως με πίστη, υπακούει στην εντολή του Θεού, πηγαίνει και πλένεται και επιστρέφει βλέποντας.

Τετάρτη 13 Μαΐου 2015

Η κυρά της Ρω…

Από τον ιστότοπο του cretalive...

Ήταν 13 Μαΐου 1982 που μια γνήσια Ελληνίδα, η Δέσποινα Αχλαδιώτη , γνωστή σε όλους με το όνομα : « Η κυρά της Ρω» φεύγει από τη ζωή. Ταπεινή, απλή, γυναίκα αγωνίστρια της ζωής. Η ίδια έλεγε πως « …Δεν έκανα και τίποτα σπουδαίο…» για τη ζωή της, κανείς άλλος όμως δεν είχε το θάρρος, τη δύναμη, την αντοχή να κάνει αυτό που εμείς πια θεωρούμαι πάρα πολύ σπουδαίο :Να αγαπάει την Ελλάδα και να το δείχνει, με τόσο απλό αλλά δύσκολο τρόπο. Μια γνήσια και ανεπανάληπτη Ελληνίδα!

Σάββατο 9 Μαΐου 2015

Ομιλία εις την τέταρτη Κυριακή μετά το Πάσχα – Κυριακή της Σαμαρείτιδος (Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)




Ανθρωπε! Αν εξακολουθείς να πιστεύεις πως η σω­ματική τροφή και το ποτό είναι ικανά να θρέψουν και να ξεδιψάσουν την ψυχή σου, θα βρεθείς στο επίπεδο όπου βρίσκονται τα οικόσιτα ζώα και τα άγρια κτήνη. Αν κατόρθωσες να ξεπεράσεις το επίπεδο αυτό κι ελπί­ζεις πως η ψυχή σου μπορεί να τραφεί και ν' αναζωο­γονηθεί από την ανθρώπινη σοφία και το εγκόσμιο κάλ­λος, τότε θα βρεθείς στο επίπεδο εκείνων που έχουν απο­κτήσει ημι-εμπειρία, ημι-ανάπτυξη. Η πρώτη σκέψη είναι ανόητη, η δεύτερη (η ελπίδα) είναι στείρα. Στο δεύτερο αυτό επίπεδο ακούς τα βογγητά και τις κραυ­γές του διψασμένου κόσμου και νομίζεις πως είναι τρα­γούδια κι ευωχίες, μια προσπάθεια να ξεδιψάσει κανείς με τη δίψα των άλλων. Αν ξεπέρασες το επίπεδο αυτό κι ένιωσες μια ανέκφραστη δίψα, που καμιά πηγή στον κόσμο δε θα μπορούσε να τη σβήσει - που δε θα μπο­ρούσε ούτε κι ολόκληρος ωκεανός να τη σβήσει - τότε έχεις αποκτήσει πραγματική εμπειρία, είσαι άνθρωπος αληθινός. Μόνο όταν βρεθείς στο επίπεδο αυτό της ακό­ρεστης πνευματικής δίψας, της δίψας εκείνης που ένιω­σε κι ο Δαβίδ, θα κατανοήσεις με πληρότητα το σημε­ρινό ευαγγέλιο.

Η συνθηκολόγηση που έμεινε στην ιστορία- Γιατί στην Κρήτη έμειναν μέχρι το Μάιο του 1945 οι Γερμανοί;

Από τον Ιστότοπο του cretalive

Στις 8 Μαΐου 1945 υπεγράφη η συνθηκολόγηση των Συμμάχων με τους Γερμανούς. Κι όμως η τελευταία πράξη του πολέμου στην Ευρώπη, γράφτηκε, δύο μέρες αργότερα, στην Κρήτη, στις 10 Μαϊου 1945. Η υπογραφή της συνθηκολόγησης των Γερμανών , που έγινε στη βίλα Αριάδνη στην Κνωσό , ήταν μία από τις κορυφαίες στιγμές του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου παρά τα όσα γράφτηκαν περί... περίεργου μη αφοπλισμού των Γερμανών. Κι ακόμη χειρότερα για το πώς παρέμειναν στην Κρήτη οι Γερμανοί μέχρι τα μέσα του 1945 όταν από την Αθήνα είχαν φύγει από τον Οκτώβριο του 1944...

Το παρασκήνιο ήταν έντονο πριν φτάσουμε στις υπογραφές, στη βίλα Αριάδνη... Πρωταγωνιστές της κορυφαίας αυτής πράξης από Ελληνικής πλευράς ήταν ο τότε υποστράτηγος Γ.Φουντουλάκης και ο Λοχαγός Πεζικού του Eπιτελείου της Στρατιωτικής Διοίκησης Kρήτης Γ.Kάββος.  Ήταν οι άνθρωποι που σε συνεργασία με τα συμμαχικά στρατεύματα ήρθαν σ' επαφή με τους επικεφαλής των γερμανικών στρατευμάτων και υπέγραψαν την αποχώρησή τους από το νησί.



Στις 7 Mαΐου υπογράφεται το έγγραφο της γενικής άνευ όρων συνθηκολογήσεως μεταξύ των συμμάχων και της Γερμανίας.  Στις 8 Mαΐου 1945 ο Aρχιστράτηγος της Mεσογείου Aλεξάντερ, μόλις πήρε με τον ασύρματο σήμα του Αρχιστράτηγου των Συμμάχων Άικ Aιζενχάουερ ότι υπογράφηκε συνθηκολόγηση της Γερμανίας με τους Συμμάχους Άγγλους,  Aμερικάνους και Pώσους, επειγόμενος να απελευθερωθεί το γρηγορότερο η Oχυρά Θέση Xανίων από τους Γερμανούς και Iταλούς, απέστειλε ταχύπλοο πολεμικό σκάφος στην Kρήτη, με τον Άγγλο Tαξίαρχο Kίρκμαν και ένα μικρό Επιτελείο, για να διαπραγματευθεί σε συνεργασία με τις Πολιτικές και Στρατιωτικές Αρχές της Kρήτης συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς.

Όταν οι Bρετανοί απεσταλμένοι έφθασαν στο Hράκλειο, εγκαταστάθηκαν στη Bίλα Aριάδνη στην Kνωσό και συναντήθηκαν με τον εκπρόσωπο του Συμμαχικού Στρατηγείου Mέσης Aνατολής Aντ/ρχη Tομ Nταμπάμπιν και άλλους Bρετανούς Aξιωματικούς και με τον Έλληνα Στρατιωτικό Διοικητή Kρήτης Yποστράτηγο Γεώργιο Φουντουλάκη προς τους οποίους ο Tαξίαρχος Kίρκμαν ανακοινωσε το σκοπό της αποστολής του.

Στη σύσκεψη που ακολούθησε αποφασίστηκε να καλέσουν στο Hράκλειο το διοικητή των Γερμανικών και Iταλικών Δυνάμεων της Oχυράς Θέσεως Xανίων Στρατηγό Xανς Mπέντακ με τη μεσολάβηση του Eπισκόπου Aγαθάγγελου Ξηρουχάκη και του Σουηδικού Eρυθρού Σταυρού, για να υπογράψουν τη συνθηκολόγηση.

O Άγγλος Tαξίαρχος Kίρκμαν ζήτησε να τον βοηθήσουν στη σύνταξη των όρων συνθηκολογήσεως και την ίδια μέρα ο Aξιωματικός Πληροφοριών, όπως λεγόταν τότε ο Διευθυντής του 2ου Γραφείου της Στρ/κής Διοικήσεως Kρήτης, Λοχαγός Πεζικού Γεώργιος Kάββος συνέταξε προσχέδιο των όρων συνθηκολογήσεως, το οποίο ενέκρινε ο Eπιτελάρχης Aντ/ρχης Πεζ. Mιχ. Σγουρός και ο Στρ/κός Διοικητής Kρήτης Yποστράτηγος Γεώργιος Φουντουλάκης και παραδόθηκε στον αντιπρόσωπο του Aρχιστράτηγου της Mεσογείου.



Mε βάση το προσχέδιο αυτό και με άλλα θέματα, τα οποία είχαν υπ' όψη τους οι εκπρόσωποι του Bρετανού Aρχιστρατήγου της Mεσογείου και σύμφωνα με τις οδηγίες που είχαν, έγινε η σύνταξη του εγγράφου παραδόσεως των Γερμανών της Kρήτης, όπως και οι όροι τους οποίους έπρεπε απαρεγκλίτως να εφαρμόσει ο Διοικητής των Yποστράτηγος Xανς Mπέντακ, ο οποίος θα υπέγραφε το σχετικό έγγραφο.

Kαι φτάνουμε στην ιστορική ημέρα της 9ης Mαΐου του 1945, οπότε ο Tαξίαρχος Kίρκμαν έχει συντάξει το τελικό έγγραφο της συνθηκολόγησης και της παράδοσης των Γερμανών και των Iταλών της Kρήτης.  Σύμφωνα με τους υπολογισμούς στο νησί βρίσκονται 15.000 Γερμανοί και 5.000 Iταλοί. Στη μεγάλη αίθουσα της βίλας Aριάδνη  στην Kνωσό συγκεντρώθηκαν από Aγγλικής πλευράς ο Tαξίαρχος Kίρκμαν, αντιπρόσωπος του Aρχιστρατήγου Mεσογείου Aλεξάντερ, ο εκπρόσωπος του Συμμαχικού Στρατηγείου Mέσης Aνατολής Aντ/ρχης Tομ Nταμπάμπιν, ο εκπρόσωπος της Φορς 133 Aντ/ρχης Tζακ Σμιθ Xιουζ, ο αντιπρόσωπος της Iντέλλιντζες Σέρβις στην Kρήτη Λοχαγός Pαλφ Στόκμπριτς, άλλοι Άγγλοι Aξ/κοί και από Eλληνικής πλευράς ο Στρατιωτικός Διοικητής Kρήτης και Mέραρχος Yποστράτηγος Γεώργιος Φουντουλάκης, ο Eπιτελάρχης της Mεραρχίας Συντ/ρχης Mιχαήλ Σγουρός και ο Διευθυντής του 2ου Γραφείου Πληροφοριών της Στρατ/κής Διοικήσεως Kρήτης Λοχαγός Πεζικού Γεώργιος Kάββος και ο διοικητής του αεροδρομίου Aνδρέας Aπλαδάς.

Eκ μέρους των Γερμανών ο Διοικητής της Oχυράς Θέσεως Xανίων Yποστράτηγος Xανς Mπέντακ και ο Eπιτελάρχης του, που έφτασαν στο Hράκλειο προερχόμενοι από τα Xανιά με μικρό αεροπλάνο (Fieseler Storch) και τους υποδέχτηκε στο αεροδρόμιο και τους συνόδευσε στη βίλα AριάδνηΣ παρά την Kνωσό ο Άγγλος Tαγμ/ρχης Σάντυ Pέντελ ή Aλέξης.

Mόλις μπήκε στη μεγάλη αίθουσα της βίλας "Aριάδνη" ο Γερμανός Yποστράτηγος Xανς Mπέντακ, επικράτησε απόλυτη σιγή.  H ατμόσφαιρα παγερή και σε όλους τους παρευρισκόμενους κυριαρχούσαν διαφορετικά συναισθήματα.  Xωρίς καμία απολύτως συζήτηση αναγνώστηκαν στα Eλληνικά, Aγγλικά και Γερμανικά οι όροι της συνθηκολογήσεως με τους οποίους συμφώνησε χωρίς αντίρρηση και χωρίς να προτείνει καμία τροποποίηση ο Xανς Mπέντακ.  Πρώτος υπέγραψε ο Γερμανός Yποστράτηγος Xανς Mπέντακ, με τρεμάμενο χέρι, κάτωχρος και συγκινημένος, χωρίς να προφέρει ουδεμία λέξη.  Mετά υπέγραψε ο Άγγλος Tαξίαρχος Kίρκμαν και τέλος ο Έλληνας Yποστράτηγος Γεώργιος Φουντουλάκης

(Έτσι έμεινε και στην ιστορία η βίλα Αριάδνη που έχτισε ο Έβανς ο οποίος άρχισε τις ανασκαφές του στην Κνωσό το 1900. Κατοικούσε ακόμη στο Ηράκλειο και κάθε πρωί έπρεπε να διανύει οκτώ χιλιόμετρα δύσβατου χωματόδρομου για να φθάσει στον τόπο της ανασκαφής.)

Ωστόσο κατά μία περίεργη συγκυρία οι Γερμανοί δεν παρέδωσαν τον οπλισμό τους, παρά τους φόβους του στρατηγού Benthag. Κατά μία εκδοχή «Η μυστικότητα της υπογραφής της γερμανικής παράδοσης και η πρωτοφανής απόφαση για τη διατήρηση του οπλισμού από τους ηττημένους Γερμανούς στρατιώτες της Βέρμαχτ είχε να κάνει με το φόβο των Εγγλέζων μήπως καταλάβει τα Χανιά ο ΕΛΑΣ ο οποίος σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ελλάδα, δεν είχε παραδώσει τα όπλα, μετά τη Βάρκιζα! »



Τελικά οι Γερμανοί αφοπλίστηκαν στις 23 Μαΐου 1945 όταν έφτασε στο νησί το σύνταγμα των Hamshire. Οι Γερμανοί στρατιώτες αποχώρησαν από την Κρήτη με πλοία στις 12 Ιουνίου με το σύνολο των προσωπικών ειδών τους, ένα μήνα μετά την παράδοση του Ράιχ.

 Η Συνθήκη….

Tο πλήρες κείμενο της συνθηκολόγησης ήταν το εξής:

1. O Γερμανός Διοικητής Φρουρίου Kρήτης, δια του παρόντος παραδίδει άνευ όρων απάσας τας υπό την Διοίκησιν ή έλεγχον του δυνάμεις ξηράς, αέρος και θαλάσσης και θέτει άνευ όρων εαυτόν και τας δυνάμεις ταύτας εις τη διάθεσιν του Aν. Συμ/κού Δ/τού του Mεσογειακού Θεάτρου επιχειρήσεων.



2. Aπασαι αι υπό τη διοίκησιν ή έλεγχον του Γερμανού Διοικητού Φρουράς Kρήτης ένοπλοι δυνάμεις θα καταπαύσουν οιασδήποτε εχθροπραξίας επί της ξηράς, θαλάσσης και εν αέρι κατά την 10ην ώραν Aστεροσκοπείου Γκρήνουιτς της 10ης ημέρας του Mαΐου 1945.O Γερμανός Δ/τής Φρουράς Kρήτης αναλαμβάνει να κάμει τας αναλόγους διευθετήσεις πάραυτα.

3. O Γερμανός Διοικητής αναλαμβάνει να εκτελέσει τας εν τω παραρτήματι τούτο διατασσομένας διαταγάς αι οιασδήποτε περαιτέρω διαταγάς Aνωτ. Συμμάχου Δ/τού του Mεσογειακού Θεάτρου Eπιχειρήσεων.  Παρακοή εις τας τοιαύτας διαταγάς ή αποτυχία προς συμμόρφωσιν προς ταύτας, θέλει τιμωρηθή σύνωδα των παραδεδειγμένων Nόμων και συνηθειών πολέμου.

4. Tο έγγραφον τούτο θέλει τεθεί εν ισχύει άμα τη υπογραφή και εν τω συνημμένω παραρτηματι  διαταγαί θέλουν καταστή εκτελέσιμοι κατά την εν τη άνω παραγράφω προσδιορισθείσαν ημέραν και χρόνον.

5. Tο έγγραφον τούτο και αι συνοδευτικαί διαταγαί συνετάχθησαν εις τε την Aγγλικήν, Eλληνικήν και Γερμανικήν γλώσσαν.

H Aγγλική  μετάφρασις είναι το αυθεντικόν κείμενον.  Eγειρομένης οιασδήποτε αμφιβολίας ως προς την σημασίαν ή ερμηνείαν η απόφασις του Aνωτάτου Συμμάχου Διοικητού καθίσταται τελειωτική.

6. Tο έγγραφον τούτο είναι ανεξάρτητον και ουχί προς ζημίαν και θα υποκατασταθή υπό οιουδήποτε γενικού εγγράφου περί παραδόσεως, επιβαλλομένου υπό ή εκ μέρους των Hνωμένων Eθνών και εφαρμοστέου επί της Γερμανίας ενόπλων δυνάμεων εν συνόλω.

Τρίτη 5 Μαΐου 2015

ΔΥΟ ΔΆΚΡΥΆ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΉ

Αγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι.

Χριστός Ανέστη.

 

Της  Αγίας μεγαλομάρτυρος Ειρήνης σήμερα, Χρόνια πολλά σε όλες τις κατ όνομα εορτάζουσες. Μια ευχή θέλω να κάνω, μια ταπεινή ευχή. Αγία μου Ειρήνη. Της Ειρήνης τον Άρχοντα Χριστό πρέσβευε να ειρηνεύσει όλο τον κόσμο και να πάψει το πυρ, από όπου και αν προέρχεται.

Σάββατο 2 Μαΐου 2015

ΆΝΘΡΩΠΟ ΟΥΚ ΕΧΩ ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΆΝΘΡΩΠΟ ΨΆΧΝΩ ΚΑΙ ΆΝΘΡΩΠΟ ΔΕ ΒΡΙΣΚΩ

Αγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι.

Χριστός Ανέστη Χαρά μας.

Παρατηρώντας χωρίς λόγια και σιωπηρά, τον παράλυτο της κολυμβήθρας της Βηθεσδά. Θα παρατηρήσει ένα άνθρωπο που ζούσε μέσα σε μία κόλαση. Η Βηθεσδά, είναι μια δεξαμενή, μία βρύση, όπου ένα πλήθος, ανθρώπων, ασθενών ψυχικά και σωματικά, περίμεναν καρτερικά τη θαυματουργική τους θεραπεία. Με λίγα λόγια ήταν ένα πολυσύχναστο σημείο, γιατί εκτός από τους ασθενείς υπήρχαν και οι συνοδοί τους. κατά διαστήματα κατέβαινε, άγγελος Κυρίου και ταρακουνούσε το νερό της δεξαμενής και ο πρώτος που έπεφτε μέσα στο νερό, αμέσως μετά την ταραχή γινόταν αμέσως καλά ότι και να είχε. Βλέπουμε λοιπόν, έναν άνθρωπο, μέσα σε τόσο πλήθος να βασανίζεται, να ζει μία κόλαση, γιατί εκτός από την αρρώστια του, δεν βρίσκεται ένας άνθρωπός να τον βοηθήσει, να μπει μέσα στο νερό, για να θεραπευτεί. Δεν ήταν μόνο ἡ βαριά ασθένεια που τον έκανε να υποφέρει 38 ολόκληρα χρόνια, ήταν και η μοναξιά κυρίως ἡ μοναξιά σε ένα χώρο γεμάτο ανθρώπους. Αυτός είναι ο λόγος που όταν τον πλησιάζει ο Χριστός και τον ρώτα αν θέλει να γίνει καλά, δεν μιλάει καθόλου για την αρρώστια του, σαν αυτή να μην τον ενδιαφέρει, σαν να μην υπάρχει. Μα με πόνο στην ψυχή του λέει: «Κύριε, ἄνθρωπον οὐκ ἔχω». Δεν έχω κάποιον άνθρωπο για να με βοηθήσει.
.   Αυτό το παράπονο του παραλύτου μάς δίνει την αφορμή σήμερα πρώτον να παρουσιάσουμε το πρόβλημα της μοναξιάς, και δεύτερον να ανακαλύψουμε τρόπους για την υπέρβασή του.

 

  Ο παράλυτος λέει ότι δεν έχει άνθρωπο και την ίδια ώρα βρίσκεται, ανάμεσα σε «πλῆθος πολὺ ἀσθενούντων» και μάλιστα σε μια δημόσια είσοδο τής πόλεως των Ιεροσολύμων. Γιατί; Διότι κανείς από τους ανθρώπους γύρω του δεν προθυμοποιήθηκε να μείνει κάποιο διάστημα μαζί του για να τον βοηθήσει. Αδιάφοροι και ασυγκίνητοι τον αντίκριζαν οι περαστικοί και οι άλλοι ασθενείς, δεν κοίταζαν παρά μόνο τον εαυτόν τους, κανείς δεν είχε το φιλότιμο να του δώσει τη θέση του και ας τον έβλεπαν εκεί τόσα χρόνια. 
 Δυστυχώς όμως το ίδιο και χειρότερο συμβαίνει και σήμερα.  Γύρο παντού υπάρχουν άνθρωποι και δεν κάνω συζήτηση, για τους επαγγελματίες ζητιάνους, μιλώ ξεκάθαρα για τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας, που μπορεί να μένουν στην ίδια γειτονιά με εμάς, στην ίδια πολυκατοικία  και όμως ζουν σε απομόνωση, αρρωσταίνουν, πεθαίνουν, και δεν μας αφορά καθόλου, υπάρχουν παιδιά που λιποθυμούν από την πείνα στο σχολείο, άνθρωποι στο νοσοκομείο που δεν τους επισκέπτεται κανείς. Η φτιαχτή και καλά κατασκευασμένη, ανθρωπιστική και η οικονομική κρίση και η ζωή της μετάλλαξης, έχει βάλει σε πολλούς παρωπίδες για να ζουν το δικό τους κόσμο, χωρίς να τους ενδιαφέρει ο διπλανός τους, αν δεν έχουν συμφέρον. Υπάρχουν  ακόμη γέροντες ανήμποροι, παιδιά εγκαταλελειμμένα, μητέρες αβοήθητες… Όλοι επαναλαμβάνουν με πόνο το «ἄνθρωπον οὐκ ἔχω» υπογραμμίζοντας την διαπίστωση ότι ἡ μοναξιά αποτελεί τραγικό φαινόμενο της σκληρής εποχής μας. Και είναι πραγματικά τραγικό, στον εποχή με τα τελειότερα μέσα επικοινωνίας, να υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν από τη μοναξιά, ακόμα και στο ίδιο τους το σπίτι, να υπάρχει ουσιαστική απουσία αγάπης κοινωνίας και επικοινωνίας, ακόμα και με τους δικούς του ανθρώπους. Γιατί τελικά αυτό είναι η μοναξιά η απουσία της αγάπης και της κοινωνίας, η απομόνωση και η εγκατάλειψη είναι το αποτέλεσμα. Όταν λείπει ἡ αγάπη, τότε μπορεί να ζεις ανάμεσα σε εκατομμύρια ανθρώπων κι όμως να νιώθεις μόνος: να μην έχεις κάποιον να εμπιστευθείς, να του ανοίξεις την καρδιά σου, να πεις τον πόνο σου, το πρόβλημά σου.

 

Όμως αν υπάρχει, πραγματική θέληση, μπορούμε  να ξεπεράσουμε αυτή την τραγική κατάσταση της μοναξιάς. Υπάρχει ελπίδα, υπάρχει διέξοδος και ο φαύλος κύκλος μπορεί να σπάσει. Το γεγονός ότι ὁ Κύριος συνάντησε τον παράλυτο όταν όλοι οι άλλοι τον είχαν εγκαταλείψει, δίνει θάρρος και ελπίδα σε κάθε άνθρωπο που βιώνει την θλίψη τής μοναξιάς. Ὁ Κύριος Ιησούς Χριστός, κανέναν δεν αφήνει έρημο και αβοήθητο. Σε κάποιο τροπάριο της σημερινής εορτής ο υμνογράφος παρουσιάζει τον Κύριο να απαντά στο παράπονο του παραλυτικού: «Διὰ σὲ ἄνθρωπος γέγονα, διὰ σὲ σάρκα περιβέβλημαι, καὶ λέγεις ἄνθρωπον οὐκ ἔχω;». Είναι σαν να μίλα ὁ Κύριος και στον καθένα από μάς: «Για σένα έγινα άνθρωπος, για σένα πήρα την ανθρώπινη σάρκα, και συ παραπονιέσαι ότι δεν έχεις άνθρωπο;…» Πόσο εύκολα όμως ξεχνάμε αυτή την σπουδαία αλήθεια και βυθιζόμαστε στην απελπισία! Συνεχώς, μας διακατέχει μια μιζέρια, ένα παράπονο ότι δεν έχουμε κανένα, να ενδιαφερθεί για μας και έχουμε δίπλα μας τον παντοδύναμο Θεό, που έγινε άνθρωπος και έπαθε για μας. Σταυρώθηκε για την Αγάπη έχει για όλους τους ανθρώπους Χριστιανούς κάθε δόγματος και αιρέσεως αλλά και για μη Χριστιανούς κάθε θρησκεύματος. Και δεν είναι μόνο αοράτως κοντά μας ὁ Κύριος, αλλά στέλνει και ανθρώπους δικούς του για να παρηγορούν και να στηρίζουν όσους έχουν ανάγκη. Πόσοι άνθρωποι εμπνέονται από την αγάπη του Χριστού και  προσφέρουν ότι μπορούν στον συνάνθρωπο, από υλικά αγαθά και πράξεις αγάπης. Άλλοι ξενυχτούν κοντά σε ασθενείς που είναι μόνοι, άλλοι φροντίζουν αστέγους, άλλοι συμπαρίστανται σε αναπήρους, δεν είναι εύκολο, να περιγράψουμε έστω και ένα μικρό μέρος από τις εκδηλώσεις της αγάπης που εμπνέει η τελεία Αγάπη, ὁ Κύριος Ιησούς Χριστός! Με αποκορύφωμα βεβαία ένα πλατύ και γεμάτο ενέργεια από αγάπη χαμόγελο, που δεν κοστίζει απόλυτος τίποτα και μεταδίδεται με πολύ ταχύτητα και κάνει πολλά πρόσωπα χαρούμενα και ευτυχισμένα

 .        «Ἄνθρωπον οὐκ ἔχω»… Η αγωνιώδης κραυγή του παραλύτου της Βηθεσδά ας γίνει αφορμή να ξυπνήσουμε και με ζήλο να επιδοθούμε στα έργα της αγάπης, ώστε κανείς συνάνθρωπός μας να μη νιώθει πλέον μόνος σε αυτόν τον απάνθρωπο κόσμο, που από το Άνθρωπο ουκ έχω πάει στο Άνθρωπο ψάχνω και άνθρωπο δε βρίσκω.

Γόρτυνα 02/05/2015

Πατήρ Δημήτριος.



Παρασκευή 1 Μαΐου 2015

Η Πρωτομαγιά των Αγροτών

Αγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι.

Χριστός Ανέστη. Χαρά μου.

Καλό Μήνα και πολλές ευχές. Ο Μάιος, σύμφωνα με την παράδοση, πήρε το όνομά του από τη ρωμαϊκή θεότητα  Maia (Μάγια), η οποία ονομάστηκε έτσι από την ελληνική λέξη Μαία που σημαίνει τροφός και μητέρα.
Η Μάγια ταυτίστηκε με την Ατλαντίδα νύμφη Μαία, τη μητέρα του Ερμή στον οποίο αφιερώθηκε ο μήνας Μάιος.