Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013

ΑΝΘΡΩΠΕ ΑΓΑΠΑ


Αγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι.

Χαίρεται.

Μία πρόταση και έναν τρόπο Ζωής,  καταθέτει σήμερα ό Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, στον άνθρωπο, και με την υλοποίηση, αυτού του τρόπου Ζωής, θα τον κάνει να γίνει, κοινωνός με ολόκληρη την Εκκλησία, κοινωνός με τον Θεό, κοινωνός με τον συνάνθρωπο του. Μία πρόταση που Σήμερα είναι τόσο επίκαιρη, ακόμα και από την εποχή που ειπώθηκε από το στόμα του Κυρίου. Μια πρόταση που περισσότερο από τότε, είναι τόσο ανθρώπινη, αλλά και επαναστατική «εγώ σας λέγω να αγαπάτε τους εχθρού σας και να τους ευεργετείται και να τους δανείζεται χωρίς να περιμένετε ανταλλάγματα».

Εδώ μιλάμε, για την πρόταση, αλλά και την είσοδο μας, στην βιωματική Αγάπη, πρόκειται για την πρόταση της αγάπης του Χριστού, που είναι πιο γλυκεία, αλλά και πιο δυνατή και από την ίδια την ζωή ακόμα. Μιλάμε για την αγάπη, που δεν λογαριάζει τίποτα, γιατί είναι πιο ισχυρή ακόμα και από το γεγονός του θανάτου. Πρόκειται για την μοναδική απάντηση στον κόσμο, ο οποίος βρίσκεται με την θέληση του σε μία φυλακή, όπου κυριαρχεί, η βία, η κακοποίηση, η λατρεία του μίσους, η γεύση της απόγνωσης και ο κόσμος έχει έντονα στην όσφρηση του την μυρωδιά του θανάτου.

Όλος ο κόσμος σήμερα που μας περιβάλει, ολόκληρη η γη, κατάντησε να είναι, ένα στοιχειωμένο δάσος, γεμάτο από σταυρούς και ξερά μνήματα, κρεμάλες και μαστίγια, αλλά και σύγχρονα πυροβόλα όπλα. Αυτή η Γη έγινε ένας τόπος εξορίας, γιατί ανάμεσα στους ανθρώπους, έχει κηρυχτεί ένας πόλεμος ανελέητος, ό κάθε άνθρωπος σαν πεινασμένος κόρακας, βλέπει για φαγητό του άλλου ανθρώπου, δηλαδή, του αδελφού του το σώμα και την ψυχή. Έγινε ο κόσμος που ο ¨Αβελ και ο Κάιν, ζουν μόνο για να σκοτώνονται. Που ο διάβολος με την παρέα του, έχουν στήσει ένα τραπέζι χορού οπού διασκεδάζουν, με ευχαρίστηση, βλέποντας τον ανθρώπινο κολασμό αυτόν τον κόσμο ο Χριστός βγάζει κραυγές και φωνάζει «Άνθρωπε Αγάπα».

Φέρνω στο μυαλό μου τα λόγια του Ντοστογευσκη, όταν την εποχή του, η χώρα του ζούσε παρόμοιες καταστάσεις με την δική μας «Κόλαση, το μαρτύριο, του να μην αγαπά κανείς». Στον άνθρωπο του 2013 με 2014μΧ. Που προσπαθεί να πείσει τους γύρο από αυτόν ανθρώπους, αλλά κυρίως τον εαυτό του, ότι η καθαρή ανθρώπινη αγάπη, μπορεί να υπάρχει και χωρίς την αγάπη στο Θεό και ότι από μόνη της, αυτή η αγάπη, μπορεί, να γεμίζει το κενό που άφησε «ο θάνατος του Θεού», του απαντούμε ξεκάθαρα, ότι η Αγάπη είναι ένα Μυστήριο Θεανθρώπινο, είναι η δάδα, που πυρακτώνει την καρδιά του ανθρώπου, για τον ατελείωτο πόθο του Θεού, είναι η θυσία και η καύση της καρδιάς, για τον θεό, την πλάση και για τα πλάσματα του Θεού.

Αγάπη χωρίς τον Θεό δεν υπάρχει. Μόνο αν αγαπάμε αληθινά τον Θεό, μπορούμε να αγαπήσουμε τον άνθρωπο και μόνο αν αγαπάμε αληθινά τον άνθρωπο, μπορούμε να αγαπήσουμε αληθινά το Θεό. Η αγάπη είναι εκείνος ο δρόμος, που κάνει ένα την Κτίση με τον Κτίστη. Η αγάπη είναι εκείνη που κάνει τους ανθρώπους, να ενώνονται μετάξι τους και μαζί να ενώνονται με τον Θεό. Σε αντίθεση με το μίσος, που μονάχα, σαν τρέλα και πράξη αυτοκτονίας, το βιώνει αιώνες τώρα ο Άνθρωπος. Η άρνηση της αγάπης στην Ελληνική Χριστιανική και Ορθόδοξη διδασκαλία, ταυτίζεται με το μαρτύριο της κολάσεως, κυριολεκτικά με την ίδια την κόλαση, που κυριαρχεί η θλίψη και η απομόνωση. Η κόλαση δεν είναι τόσο ο τόπος, όσο ο τρόπος μιας οδυνηρής ζωής, σφραγισμένος, από την απουσία, της προσωπικής κοινωνίας και της αγάπης και αυτός ο τρόπος δυστυχώς είναι επιλογή και μάλιστα συνειδητή. Η κόλαση θα πει Ακοινωνησία  του ανθρώπου, θα πει αδυναμία, του ανθρώπου, να βλέπει τον άλλον άνθρωπο πρόσωπο προς πρόσωπο. Θα πει ότι είμαστε ο ένας γυρισμένος με την πλάτη του άλλου.

 Γι αυτό και ο Χριστός μάς προτρέπει σήμερα να περάσουμε από την παθητική εγωιστική στάση στην ενεργητική και πραγματική έκφραση της αγάπης, που πρώτη προσφέρει και προσφέρεται και θυσιάζεται για τον κάθε άνθρωπο, ακόμα και γι αυτόν που μάς έχει βλάψει ή μάς μισεί. Παράδειγμα, οδηγός και βοηθός στην προσπάθειά μας αυτή είναι ο ίδιος, που ως ο Θεός αγαπά και τους δικαίους και τους αδίκους, και έγινε άνθρωπος και έπαθε για τις δικές μας αμαρτίες, παρόλο που δεν το αξίζαμε και δεν μάς το χρωστούσε, και Αναστήθηκε χαρίζοντας σε όλους εμάς την προοπτική της όντως Ζωής και Ανάστασης και χαράς πνευματικής, που μόνο η σταυρωμένη αγάπη μπορεί να πραγματώσει, μέσα μας και γύρω μας.

Γόρτυνα 28/09/2013

Πατήρ Δημήτριος