ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΙΚΟΥ.

 

 

 

Αγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι

ΧΡΙΣΤΌΣ ΑΝΕΣΤΗ.

  Ο Χριστός θεραπεύει τον παράλυτο που για τριάντα οκτώ χρόνια βρισκόταν κατάκοιτος  και μόνος σε μια από τις πέντε στοές της Ιουδαϊκής Κολυμβήθρας του Βηθεσδά. Δίνοντας του τη συμβουλή, μην ξανά αμαρτήσεις γιατί θα πάθεις χειρότερα. Εδώ γενάτε το ερώτημα ο παράλυτος αρρώστησε λόγο των αμαρτιών του;

Βεβαίως και όχι μόνο αυτός, αλλά όλοι μας. Εδώ ο Χριστός μας φανερώνει το μεγάλο πρόβλημα που συσσώρευσε η αμαρτία στο ανθρώπινο γένος . Όταν ο άνθρωπος αποφάσισε να έλθει αντιμέτωπος με το Θεό, καταστρέφοντας την μέχρι τότε σχέση της υπακοής και της αγάπης, δεν του περνούσε από το μυαλό τι ασκούς του Αιόλου. άνοιγε πάνω από το κεφάλι του.

Η είσοδος της αμαρτίας έφερε στον άνθρωπο, όχι την θέωση, αλλά την φθορά και τον Θάνατο. Για ότι περνάμε είναι επιλογή της ελευθέριας μας και συνέπεια των επίλογων μας. Μισθός της αμαρτίας ο θάνατο ενώ δώρο του Θεού η αιώνια ζωή

Η φθορά είναι οι διάφορες  ασθένειες, ἡ γήρανση και ο θάνατος, μα και τα άλλα παθήματα πού καταπονούν ψυχικά και σωματικά τον άνθρωπο (πόλεμος, αδικία, φτώχεια, καταπίεση, στέρηση ελευθερίας, ποικιλότροπη εκμετάλλευση, και κάθε είδους βασανιστήρια κ. λ. π.). Από την έλλειψη του πόνου της λύπης και του στεναγμού που έχει ο παράδεισος, ο άνθρωπος βρέθηκε στο πύρινο καμίνι της ψυχικής και σωματικής οδύνης με αποκορύφωμα τον θάνατο που υπάρχει στην κόλαση

Η καταστροφική επέκταση τής αμαρτίας σέ γενικό, πανανθρώπινο συλλογικό επίπεδο θα βρει απέναντί της τη δυναμική επέμβαση του  Θεού σε τρεις περιπτώσεις.  

 Η πρώτη είναι αμέσως  μετά την πτώση των πρωτοπλάστων τότε που το ανθρώπινο γένος αριθμούσε δύο μέλη έναν άνδρα και μία γυναίκα ο Θεός επεμβαίνει και επιτρέπει το βιολογικό θάνατο, για να μη ζει αιώνια ο άνθρωπος και αμαρτάνει αιώνια, διαιωνίζοντας έτσι το κακό

 Η δεύτερη δυναμική επέμβαση τού Θεού, απέναντι, στο συλλογικό κακό, είναι ο κατακλυσμός επί των ημέρων του Νώε, γιατί οι άνθρωποι έκτος οκτώ αριθμημένων ψυχών, είχε γίνει σάρκα το φρόνημα τους .  

 Την Τρίτη επέμβαση την περιμένουμε  ακόμη. Θα είναι ἡ Δευτέρα Παρουσία του, όπου και θα επέλθει το τέλος του κόσμου, με την μορφή που τον γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. Θα συμβεί, όταν οι άνθρωποι, εκτός πάλι ολίγων, θα φτάσουν σε πλήρη απόσταση από το Θεό, θα προσκυνούν και θα λατρεύουν το διάβολο και τα όργανα του.   

Αλλά ενδιάμεσα, πάντα ο Θεός επεμβαίνει ενάντια στην αμαρτία και το κακό, στην προσωπική ζωή του κάθε ενός αμαρτωλού.  

Φεύγουμε λοιπόν από την αμαρτία  Γιατί θα πηγαίνουμε διαρκώς από το κακό στο χειρότερο.

 

Τεφέλι  10 Μάιου 2025

Εσπερινός του παραλυτικού  

Π. Δημήτριος.

 

ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΑ ΣΕΠΤΑ

 

 

Αγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι.

Χαίρετε

Προχωρούμε, με σιγανά, αλλά σταθερά βήματα προς την  Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα, κατά την όποια  ο  Χριστός πραγματοποιεί την πορεία πού είχε πολλές φορές  αναγγείλει για να προετοιμάσει  τούς αγίους μαθητές και απόστολούς του για Τον Σταυρό, Τον Τάφο  και την Ανάσταση του «Μέλλει ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοσθαι εἰς χεῖρας ἀνθρώπων καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτὸν καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἐγερθήσεται» (Ματθ. 17, 22-23).

Την πορεία αυτή μάς υπενθυμίζει ο Υμνωδός  το  βράδυ της Κυριακής των  τ Βαΐων, στον Όρθρο τής Μεγάλης Δευτέρας που ξεκινάει η ακολουθία του Νυμφίου ακούμε  Κάθισμα: «Τὰ πάθη τὰ σεπτὰ ἡ παροῦσα ἡμέρα ὡς φῶτα σωστικὰ ἀνατέλλει τῷ κόσμῳ». Αν και πρόκειται για την πιο επώδυνη διαδικασία  που γνώρισε ο κόσμος. Εδώ τα  Πάθη είναι δόξα και λαμπρότητα για τον Χριστό. Ακτινοβολούν και φέγγουν στον κόσμο για να σώσουν τον κόσμο.

Η πρώτη λοιπόν ήμερα πού παρουσιάζει «τῶν παθῶν τοῦ Κυρίου τὰς ἀπαρχάς», ἤδη «λαμπροφορεῖ». Δοξάζουμε ευγνώμονα και πανηγυρίζουμε «τὴν ἀπόρρητον Λόγου Θεοῦ κατάβασιν», δεν κλαίμε και δεν μοιρολογούμε για τα βάσανα του Χριστού.

Η σταυρική πορεία του Χριστού, δηλώνετε με την παραβολή του Αμπελώνος που ακούμε στην Ευαγγελική  περικοπή από το πρώτο βράδυ. Εκεί οι κακοί γεωργοί έδειραν, επέκτειναν, λιθοβόλησαν τούς δούλους πού έστειλε το αφεντικό τους για να παραλάβουν τούς καρπούς. Στη συνέχεια σκέφτηκαν να κάνουν το ίδιο και στον γιο του κυρίου  τους. «Δεῦτε ἀποκτείνωμεν αὐτὸν καὶ κατάσχωμεν τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ». Ἔτσι λοιπὸν τὸν συνέλαβαν καὶ «ἐξέβαλον ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος καὶ ἀπέκτειναν αὐτόν».

Αποδοκιμάζεται λοιπόν ο Χριστός, εξοντώνεται από τους ανθρώπους που ο ίδιος τους εμπιστεύτηκε τα δικά του. Καταδέχεται «σταυρόν, ετασμοὺς (ανακρίσεις) και μάστιγας, Πιλάτο κρινόμενος». Τον δέρνουν στο πρόσωπο οι δούλοι και ανέχεται τα πάντα, «ἵνα σώσῃ τὸν ἄνθρωπον».

Μα ο θάνατος δεν είναι το τέλος του Χριστού και το τέλος για κανένα που έχει πίστη στο Χριστό, όπως νόμισαν και νομίζουν οι φονιάδες του. Ο θάνατός για το Χριστό είναι  ὁ λίθος που τον «ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες», που τον πέταξαν για  ακατάλληλο για το χτίσιμο, αλλά ο λίθος «οὗτος ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας». Έγινε ακρογωνιαίος. Το αγκωνάρι εκείνο που κρατάει και στηρίζει  όλη την οικοδομή. «Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη». Η Εκκλησία θεμελιώθηκε περίτρανα και χωρίς κραδασμούς πάνω στο αίμα τού Χριστού, που κανένας  δεν μπορεί να την γκρεμίσει πλέον. (Ματθ. 21, 33-42).

Πάνω σε αυτήν την οικοδομή μας καλεί να χτίσουμε κι εμείς. «Θεοῦ οἰκοδομή ἐστε», λέει (διά Παύλου) Ο Χριστός (Α΄ Κορ. 3, 9).

Καλή Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα

Με Υγεία Στην Αγία Ανάσταση

 

Τεφέλι  Παρασκευή του Λαζάρου  2025

 

 

Τον Σταυρό σου Προσκυνούμε Δέσποτα

 

 

Αγαπητοί μου αδελφοί και φίλοι

Χαίρετε

Ακριβός Στην μέση της Μεγάλης Σαρακοστής ο Σταυρός  του Χριστού βγαίνει στο μέσο του Ναού για  προσκύνησίν (Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως).

Ὁ Σταυρός  μας  θυμίζει πάντα τη σταυρική θυσία τού Κυρίου, για την Αγάπη του Θεού, που αναδημιουργεί, τον πεσμένο κυριολεκτικά στη λάσπη άνθρωπο από την αμαρτία.  Ο Χριστός σαν αναμάρτητος, δεν τον ακουμπά και δεν τον αγγίζει ο θάνατος, μπορεί να καρφώθηκε πάνω στο ξύλο του Σταυρού, να ποτίστηκε χολή, να κεντήθηκε την πλευρά και να έσταξε αίμα και νερό αλλά ‘όλα αυτά για την ανάπλαση του ανθρώπου.  «εἰς ἀνάπλασιν τοῦ βροτείου φυράματος».

Με την παρακοή και πτώση ο άνθρωπος, έχασε όλα τα πνευματικά του πλούτη, σκόρπισε στους ανέμους όλα τα ψυχικά του χαρίσματα. Ξεγυμνώθηκε από την δόξα του Θεού, που την είχε όπως το ρούχο. Έγινε ξένος με το Θεό και έχασε τη δυνατότητα της άμεση κοινωνίας μαζί του.   Τοίχος έχθρας υψώνετε αναμεσά σε Θεό και άνθρωπο. Παραμορφώνεται τώρα και δεν διακρίνεται καθαρά η εικόνα του Θεού στο πρόσωπο του ανθρώπου και έρχεται ο Χριστός για να φανερώσει τον αληθινό άνθρωπο την γνήσια εικόνα του Θεού και να αποκαταστήσει τα πάσα δικαιοσύνη. 

Πραγματικά , εξαιτίας του Σταυρού του Χριστού  «καταβληθεί ὁ Άδης και ὁ θάνατος τέθνηκε· νεκρωθέντες ανέστημεν και  ζωής ηξιώθημεν· τον Παράδεισον ελάβομεν, την αρχαίαν απόλαυσιν». Και αφού την Κυριακή της Τυρίνης φέρνουμε στο μυαλό μας και θυμόμαστε την εκδίωξη των πρωτοπλάστων από τον Παράδεισο, σήμερα ο Χριστός με τον Σταυρό, μας ξαναβάζει μέσα στον παράδεισο. Με τον Σταυρό αλλά και την Ανάσταση, ο άνθρωπος επανέρχεται στην Αρχαία απόλαυση και αυτό το βροντοφωνάζει ο απόστολος Παύλος : «Τὰ ἀρχαῖα παρῆλθεν, ἰδοὺ γέγονε καινὰ τὰ πάντα».

Ο άνθρωπος αφού αναγεννήθηκε, με το Χριστό είναι τώρα ένα νέο δημιούργημα, «καινὴ κτίσις», πλήρως απαλλαγμένος από την κατάσταση της αμαρτίας. Ο Σταυρός και η Ανάσταση του Χριστού, γκρεμίζουν ολοκληρωτικά, το τοιχίο της έχθρας, που υψώθηκε ανάμεσα στο Θεό και τον  άνθρωπο. ¨ολος ο κόσμος πλέον Ορατός και αόρατος συμφιλιώνεται με τον Θεό. Την συμφιλίωση αυτή την πετυχαίνει με τον Ιησού Χριστό. «διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ… κόσμον καταλλάσσων ἑαυτῷ» (Β΄ Κορ. 5, 17-19).

Ο άνθρωπος δεν θα πάψει ποτέ να δέχεται την άπειρη Αγάπη του Θεού, που εκδηλώνεται με το Σταυρό του Χριστού γιατί παρόλα τα σημάδια της άμαρτίας που έχει ο άνθρωπος πάνω του, παραμένει εικόνα  του Θεού, της λαμπρότητας και της δόξας του. Ο προορισμός του ανθρώπου, είναι πάντα να βρεί την ποθεινή πατρίδα, να γίνει πολίτης του ουρανού και οικιστής του παραδείσου και να απολαύσει τη Βασιλεία του Θεού. Να ξανά επιστρέψει  «εἰς τὸ καθ’ ὁμοίωσιν, …

Ὅλα διὰ τοῦ Σταυροῦ.

Ο δρόμος τώρα είναι ανοικτός. «Ἡ φλογίνη ρομφαία τὰ νῶτα δίδωσι». Η φλόγα της σβήστηκε από τον  Σταυρό, τον  οποίο προβάλλει ο Χριστός «βοῶν·… Εἰσάγεσθε πάλιν εἰς τὸν Παράδεισον».

 

Τεφέλι

Αγία και μεγάλη τεσσαρακοστή 2025

Γ Κυριακή των νηστειών της  Σταυροπροσκυνήσεως

Π Δημήτριος Φορτετσανός

Καλή, ευλογημένη βδομάδα! Καλό υπόλοιπο της Σαρακοστής!